Kremlini ka publikuar një draft të kërkesave të tij të sigurisë përballë NATO-s dhe Uashingtonit.
Propozimet, të cilat iu dorëzuan zyrtarëve të NATO-s dhe SHBA-së në fillim të kësaj jave, bëjnë thirrje për lëshime dhe garanci gjithëpërfshirëse nga ajo që zëvendësministri i Jashtëm rus Sergei Ryabkov e quajti më parë si “Perëndimi kolektiv”.
Dokumenti përshkruan dy marrëveshje të veçanta ligjore; njëri mes Shteteve të Bashkuara dhe Rusisë, tjetri midis NATO-s dhe Rusisë. Marrëveshja me Uashingtonin kërkon që Shtetet e Bashkuara të përjashtojnë zgjerimin e NATO-s drejt lindjes dhe të refuzojnë pranimin e ardhshëm të çdo shteti që i përkasin ish-Bashkimit Sovjetik. Pjesa përkatëse e marrëveshjes me NATO-n mbulon tema të ngjashme, por është formuluar paksa ndryshe: “Pjesëmarrësit që janë shtete anëtare të Organizatës së Traktatit të Atlantikut të Veriut (NATO) marrin përsipër përgjegjësitë për të përjashtuar zgjerimin e mëtejshëm të NATO-s, duke përfshirë Ukrainën si dhe shtete të tjera”.
Të dy versionet e NATO-s dhe SHBA-së të marrëveshjes ndalojnë vendosjen e çdo arme të huaj dhe ngritjen e çdo baze ushtarake të huaj, qoftë perëndimore apo ruse, në Ukrainë dhe në sferën ish-sovjetike. Dokumenti gjithashtu ndalon dislokimin e forcave shtesë të NATO-s jashtë territoreve në të cilat ata ishin përpara zgjerimit të NATO-s drejt lindjes në maj 1997, me përjashtim të rrethanave të jashtëzakonshme dhe nëse nuk bihet dakord nga të dyja palët. “Qëndrimi ynë është se ne duhet të heqim të gjitha këto dhe të kthehemi në pozicionet e vitit 1997”, shtoi Ryabkov. “Mjaftueshem eshte mjaftueshem”. Marrëveshja e NATO-s u bën thirrje të gjithë nënshkruesve të pohojnë se nuk e konsiderojnë njëri-tjetrin si “kundërshtar”, një term i përdorur më parë nga Ryabkov dhe zyrtarë të tjerë të lartë rusë për të përshkruar Shtetet e Bashkuara.
Pala ruse e ka bërë të qartë se Kremlini refuzon çdo lloj qasjeje të pjesshme ndaj negociatave në vazhdim. “Kjo nuk është një menu”, tha Ryabkov:
“Të dy tekstet nuk janë formuluar si një menu, ku është e mundur të zgjedhësh dhe të zgjedhësh, ato përforcojnë njëri-tjetrin dhe duhet të vlerësohen në tërësinë e tyre. Aspekte të ndryshme të situatës alarmante në Evropë, Euro-Atlantik dhe Euroazi janë të mbuluara në vetvete. Ne e konsiderojmë të rëndësishme këtë qasje të integruar, gjithëpërfshirëse ndaj problemeve në sferën e sigurisë dhe duhet të ruhet natyra e integruar dhe gjithëpërfshirëse e garancive të sigurisë për Federatën Ruse”.
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Jens Stoltenberg tha se aleanca ka marrë draft-propozimin, duke shtuar se çdo dialog me Moskën “do të duhet gjithashtu të adresojë shqetësimet e NATO-s për veprimet e Rusisë, të bazohet në parimet dhe dokumentet thelbësore të sigurisë evropiane dhe të bëhet në konsultim me partnerët evropianë të NATO-s, si Ukraina”. Stoltenberg tashmë ka hedhur poshtë kërkesën e Rusisë për të anuluar zyrtarisht një deklaratë të NATO-s të vitit 2008 se Ukraina do të bëhet përfundimisht një anëtare e aleancës; NATO dhe BE kanë sinjalizuar më parë se nuk do të pranojnë asnjë ndalim ligjor për të drejtën e Ukrainës për të kërkuar anëtarësimin në NATO.
Një zyrtar i lartë i Shtëpisë së Bardhë i tha Washington Post se kërkesat e publikuara të Kremlinit janë “të papranueshme” dhe Moska “e di këtë”, thuhet se shtoi se është “e padobishme” të zhvillohen negociatat në publik.
Michael Kofman, drejtor i Programit të Studimeve për Rusinë në Qendrën për Analizat Detare dhe një bashkëpunëtor në Institutin Kennan në Uashington, DC, ofroi një vlerësim të zymtë të bisedimeve në vazhdim në Twitter: “Moska nuk ka kërkuar vetëm gjëra që nuk mund t’i arrijë, por në një mënyrë ata e dinë se do të sigurojnë se nuk mund t’i arrijnë ato. Negociatat serioze bëhen me dyer të mbyllura. Diçka nuk shkon shumë me këtë foto, ana [politike] duket të jetë një perde tymi”. Deklarata e Kofman i bën jehonë shqetësimit se propozimi, dhe stili merre ose lëre, në të cilin ai u dorëzua, është një lloj ultimatumi i korrikut që Kremlini pret plotësisht të refuzohet nga Perëndimi – ai refuzim mund të jetë më pas përdoret si pretekst për përshkallëzimin e mëtejshëm ushtarak ose veprimet e ardhshme ushtarake.
Drafti u publikua pas një grumbullimi të madh të forcave ruse në anën ruse të kufirit lindor të Ukrainës. Ekspertët ushtarakë dhe zyrtarët e lartë të administratës Biden kanë vlerësuar më parë se Moska mund të jetë ngadalë duke hedhur themelet për një operacion vendimtar ushtarak kundër Ukrainës. “Ne nuk e dimë nëse Presidenti [Vladimir] Putin ka marrë vendimin për të pushtuar Ukrainën”, tha Sekretari i Shtetit Antony Blinken në fillim të këtij muaji. “Ne e dimë se ai po krijon kapacitetin për ta bërë këtë në një kohë të shkurtër, nëse ai vendos kështu. Pra, pavarësisht nga pasiguria rreth qëllimit dhe kohës, ne duhet të përgatitemi për të gjitha rastet e paparashikuara ndërkohë që punojmë për të siguruar që Rusia të ndryshojë kursin”.
Zëdhënësja e Shtëpisë së Bardhë, Jen Psaki, tha se administrata Biden do të studiojë projekt-propozimin rus me “aleatët dhe partnerët tanë evropianë”. Psaki shtoi se Shtetet e Bashkuara nuk do të komprometojnë “parimet kyçe mbi të cilat është ndërtuar siguria evropiane, duke përfshirë që të gjitha vendet kanë të drejtë të vendosin për të ardhmen e tyre dhe politikën e jashtme pa ndërhyrje të jashtme”.
Administrata Biden pritet të komentojë mbi propozimet ruse javën e ardhshme.
National Interest
