Në një studim shumëpjesësh, hulumtuesit i vëzhguan së pari ndërveprimet e fëmijëve gjatë lojës së lirë në mjediset e klasës dhe më pas kërkuan nga fëmijët t’i emërojnë miqtë e tyre më të mirë në klasë.
Përveç kësaj, ata e regjistruan një marker fiziologjik për testosteronin e paralindjes. Antropologët argumentojnë se niveli i testosteronit të pranishëm gjatë shtatzënisë çon në një “efekt të maskulinizimit” si tek meshkuj ashtu edhe tek femra, si në nivel fiziologjik ashtu edhe në raport me strategjitë e sjelljes, transmeton Koha.net.
Në një eksperiment të kontrolluar të sjelljes, fëmijët patën mundësi të shumta të zgjidhnin midis dy shpërndarjeve të ndryshme të burimeve të vlefshme, kryesisht stikerët xixëllues: ata mundën ta zgjedhnin opsionin egoist, në të cilin vetëm ata vetë e morën një stiker, ose opsionin prosocial, i cili e siguroi një stiker për ta si dhe për fëmijën partner.
Në nivelin e grupit, fëmijët e zgjodhën opsionin prosocial më shpesh kur ishin në grup me një fëmijë tjetër sesa në një situatë jo-sociale të kontrollit, ku e luajtën lojën vetëm. Megjithatë, ka pasur edhe dallime në mes të fëmijëve.
Fëmijët që kishin pak partnerë të ndërveprimit dhe si rezultat status jo shumë të lartë në grupin social, e kishin një tendencë të ndanin më shumë, dhe fëmijët me nivele veçanërisht të larta të testosteronit të paralindjes ndanin dukshëm më pak. Nëse dikush e konsideron mbajtjen e burimeve nga të tjerët si një strategji konkurruese dhe maskulinizuese, dhe ndarjen e burimeve si një strategji bashkëpunuese dhe më femërore, këto rezultate janë një provë e mëtejshme për “efektin maskulinizues” të testosteronit të paralindjes. Çuditërisht, partnerizimi i fëmijëve me një mik apo me ndonjë fëmijë të cilin asnjëri prej tyre nuk e kishte emëruar si mik nuk kishte efekt në tendencën e tyre për të ndarë.
“Rezultatet tona tregojnë se fëmijët e shkollave fillore tashmë e kanë një prirje të fortë për përfitim të të tjerëve. Në të njëjtën kohë, sjellja e tyre ndikohet nga pozicioni i tyre në grupin shoqëror. Këtu do të ishte interesante të dimë nëse faktorët e njëjtë ndikuan gjithashtu edhe në fëmijët më të vegjël ngjashëm. Aktualisht po e hulumtojmë këtë çështje me studime pasuese”, konkludon Horn.
