Varrimi i të ndjerit bëhet sot (e shtunë, 19 prill) ora 16:30 tek Varrezat e Reja të Ferizajt.
Ka ndërruar jetë ish-drejtorit i përgjithshëm i RTK-së, Sylejman Shaqiri. Lajmin e ka bërë të ditur vajza e të ndjerit përmes një njoftimi në rrjetin social Facebook.
I lindur në Ferizaj, Sylejman Shaqiri filloi rrugëtimin e tij profesional në gazetari në fillim të viteve ’80, duke lënë gjurmë në secilin institucion ku punoi. Karrierën e nisi në “Radio Ferizaj”, ku për dy dekada u dallua si gazetar, kryeredaktor dhe më pas drejtor.
Në vitin 1988, u bë pjesë e Radiotelevizionit të Prishtinës, ku shërbeu si gazetar dhe redaktor përgjegjës i Programit Informativ Politik, deri në mbylljen e dhunshme të këtij institucioni nga regjimi serb.
Pas kësaj periudhe sfiduese, kontributin e tij e vazhdoi në Radio Kroacia në Zagreb dhe më pas në Radio Tiranë.
Pas çlirimit të vendit, Shaqiri u rikthye në Ferizaj, për të dhënë kontributin e tij në rindërtimin e mediave lokale.
Në vitin 2000, u bë pjesë e Radiotelevizionit të Kosovës. Fillimisht si autor dhe redaktor i emisioneve informative dhe debatuese, më pas si drejtor i Radio Kosovës dhe radios Blue Sky, kryeredaktor në RTK, dhe producent ekzekutiv për programet e minoriteteve dhe transmetimet ndërkombëtare të RTK-së.
Në vitin 2010, arriti në kulmin e karrierës së tij, duke u emëruar drejtor i përgjithshëm i RTK-së.
Me rastin e ndarjes nga jeta të gazetarit të mirënjohur ferizajas, ish drejtorit të përgjithshëm të Radio Televizionit të Kosovës, Sylejman Shaqiri, familja e të ndjerit në bashkëpunim me Komunën e Ferizajt dhe Klubin e Gazetarëve “Haki Braha” në Ferizaj orën 14:00 në Teatrin “Adriana” në Ferizaj, organizojnë mbledhje komemorative, në kujtim të jetës dhe veprës së tij.
Kryetari i Ferizajt ka ngushëlluar familjen e Shaqiri me rastin e vdekjes së Sylejman Shaqirit.
Aliu thotë se me dhembje e pikëllim të thellë, u morë lajmi për ndarjen nga jeta të gazetarit të mirënjohur, ish-drejtorit të përgjithshëm të RTK-së, mikut të tij të çmuar, ferizajasit të shquar, Sylejman Shaqiri.
“Sa e rëndë është kjo ditë, ky pikëllim për amshimin e Sylës, të rrallit personalitet që gjithë jetën e tij, rrezatoi mirësi, virtyte të çmuara njerëzore, vlera të dëshmuara profesionale e mbi të gjitha misionin që ai kishte gjithë jetën, misionin për të vërtetën, për informimin e publikut”, thuhet në telegramin e ngushëllimit.
Aliu thekson se sot Ferizaj është më i varfër, pa emrin e tij, pa Sylejman Shaqirin, që mishëronte ferizajasin e shquar e të përkushtuar në profesion.
“Gazetaria shqiptare humbi një nga emrat e përveçëm të saj, porse krenarë na mban trashëgimia e tij, vepra jetësore që la prapa, si udhërrëfim për brezat e sotëm e të së ardhmes. Lamtumirë miku im, Sylejman Shaqiri! Lamtumirë ferizajas i rrallë! Ngushëllime familjes Shaqiri, kolegëve të profesionit, miqve e të njohurve të të ndjerit! Shpirti i tij, u prehtë në paqen e parajsës së paskaj”, përfundon telegrami i ngushëllimit i kryetari të Ferizajt.
AGK: Shaqiri do të kujtohet për profesionalizmin e tij
Edhe Asociacioni i Gazetarëve të Kosovës (AGK), ka pranuar me pikëllim të thellë lajmin për ndarjen nga jeta të gazetarit, redaktorit e korrespodentit, Sylejman Shaqiri.
“Sylejman Shaqiri dha kontribut të pashoq në gazetari dhe media. Karrierën e nisi në fillim të viteve ’80, në Radio Ferizaj, ku shërbeu si kryeredaktor dhe drejtor, për të vazhduar më pas në Radio Televizionin e Prishtinës si gazetar dhe redaktor përgjegjës. Pas mbylljes së dhunshme të RTP-së, kontributi i tij vazhdoi në Radio Kroacia dhe Radio Tirana. Pas luftës mbajti pozitat më të larta, duke përfshirë atë të drejtorit të përgjithshëm të Radio Televizionit të Kosovës (RTK), ku ishte edhe redaktor lajmesh e udhëheqës i disa emisioneve”, thuhet në telegramin e ngushëllimit.
Shaqiri do të kujtohet për profesionalizmin e tij, përkushtimin ndaj profesionit dhe rolin e tij udhëheqës në zhvillimin e mediave në Kosovë.
Asociacioni i Gazetarëve të Kosovës shpreh ngushëllimet më të sinqerta për familjen Shaqiri, kolegët dhe miqtë e tij.
Egzona Ajeti, një 32-vjeçare me prejardhje shqiptare, po shkëlqen në një profesion që zakonisht nuk shihet shpesh i përfaqësuar nga gratë, e aq më pak nga të huajat – ajo është shoferja e autobusit në qytetin e Cyrihut, në Zvicër.
E punësuar tash e dy vite e gjysmë në kompaninë e transportit publik VBZ, Egzona ka ndërruar rrënjësisht jetën e saj pasi puna e mëparshme nuk i sillte aspak kënaqësi. Sot, ajo thotë se vozitja e autobusit është bërë pjesë e zakonshme e përditshmërisë së saj: “Me kalimin e kohës, është njësoj si të ngasësh një makinë,” shprehet ajo.
Egzona Ajeti, një 32-vjeçare me prejardhje shqiptare, po shkëlqen në një profesion që zakonisht nuk shihet shpesh i përfaqësuar nga gratë, e aq më pak nga të huajat – ajo është shoferja e autobusit në qytetin e Cyrihut, në Zvicër. E punësuar tash e dy vite e gjysmë në kompaninë e transportit publik VBZ, Egzona ka ndërruar rrënjësisht jetën e saj pasi puna e mëparshme nuk i sillte aspak kënaqësi. Sot, ajo thotë se vozitja e autobusit është bërë pjesë e zakonshme e përditshmërisë së saj: “Me kalimin e kohës, është njësoj si të ngasësh një makinë,” shprehet ajo. Puna e saj dhe përkushtimi nuk kanë kaluar pa u vërejtur – televizioni publik i Zvicrës, SRF News, i ka kushtuar një storie të veçantë, duke sjellë në vëmendje kontributin e saj dhe mungesën në rritje të shoferëve të autobusëve në Zvicër. Sipas autoriteteve, një në tre shoferë pritet të pensionohet së shpejti, ndërsa mungesa e punëtorëve të kualifikuar po ndikon në funksionimin normal të linjave në disa rajone të vendit. Megjithatë, zëdhënësi i VBZ-së ka bërë të ditur se kompania është në një pozicion të mirë për momentin, falë angazhimit të punëtorëve si Egzona.
Puna e saj dhe përkushtimi nuk kanë kaluar pa u vërejtur – televizioni publik i Zvicrës, SRF News, i ka kushtuar një storie të veçantë, duke sjellë në vëmendje kontributin e saj dhe mungesën në rritje të shoferëve të autobusëve në Zvicër.
Sipas autoriteteve, një në tre shoferë pritet të pensionohet së shpejti, ndërsa mungesa e punëtorëve të kualifikuar po ndikon në funksionimin normal të linjave në disa rajone të vendit. Megjithatë, zëdhënësi i VBZ-së ka bërë të ditur se kompania është në një pozicion të mirë për momentin, falë angazhimit të punëtorëve si Egzona.
Një kërcënim i ri po përhapet me shpejtësi në ujërat e Mesdheut: peshku “Lagocephalus sceleratus”, një specie jashtëzakonisht toksike dhe pushtuese, po zgjerohet drejt brigjeve të Italisë, Shqipërisë e Kroacisë. Origjina e tij është nga Oqeani Indian, por ka hyrë në Mesdhe përmes Kanalit të Suezit, përmes një fenomeni të njohur si “migrimi lessepsian”.
Kohët e fundit, ky peshk është parë në pjesën veriore të Detit Adriatik, në një përhapje më të gjerë se kurrë më parë. Ai tashmë përbën një rrezik serioz për ekosistemin detar dhe për shëndetin e njeriut. Arsyet? Ky peshk përmban tetrodotoksinë – një neurotoksinë që është 100 herë më vdekjeprurëse se cianuri dhe për të cilën nuk ka antidot. Vetëm disa miligramë janë të mjaftueshme për të shkaktuar paralizë, ndalim të frymëmarrjes dhe vdekje.
Në Evropë, konsumimi i këtij peshku është rreptësisht i ndaluar. Në Japoni, një specie e ngjashme e njohur si “fugu” përgatitet vetëm nga kuzhinierë të trajnuar, por edhe atje rreziku mbetet i lartë. Në rastin e peshkut të argjendtë, siç edhe ai njihet, përmbajtja e toksinës është aq e lartë sa përpunimi i sigurt është pothuajse i pamundur.
Përveç rrezikut për njerëzit, ky peshk po kërcënon edhe biodiversitetin e Mesdheut. Ai është një grabitqar agresiv që ushqehet me molusqe dhe peshq të vegjël, duke dëmtuar popullatat vendase. Me një ritëm të lartë riprodhimi dhe mungesë grabitqarësh natyralë, ai po përhapet pa kontroll. Peshkatarët gjithashtu po përballen me dëme në rrjeta dhe mjetet e tyre të peshkimit.
Në disa vende si Greqia, Turqia dhe Qiproja, autoritetet kanë nisur të shpërblejnë peshkatarët që kapin këtë specie. Edhe në Spanjë dhe Itali janë ndërmarrë masa: nga përfshirja në listat e specieve invazive deri te fushatat e informimit publik.
Shkencëtarët paralajmërojnë se, për shkak të ndryshimeve klimatike dhe rritjes së temperaturave në Mesdhe, kjo specie mund të jetë tashmë një pjesë e qëndrueshme e ekosistemit.
Nga Ministria e Punëve të Brendshme bëjnë të ditur se në rrugën magjistrale Kërçovë-Gostivar gjegjësisht në fshatin Trapçindoll ka ndodhur një aksident i rëndë komunikacioni ku jetën e kanë humbur 3 persona, ndërsa 8 persona janë plagosur.
“Në ora 20:55 është raportuar një aksident trafiku në rrugën Kërçovë-Gostivar, në mes të Kërçovës dhe fshatit Trapçidoll, në të cilin janë përfshirë tri vetura. Sipas informacioneve fillestare, nga lëndimet e marra kanë vdekur tre persona, ndërsa tetë persona janë lënduar dhe disa prej tyre janë transferuar në Spitalin e Kërçovës dhe disa në Spitalin Klinik “Nënë Tereza” në Shkup. Ndalohet qarkullimi në të dy drejtimet për të gjitha llojet e mjeteve”, thonë nga MPB për TV21.
Tre persona kanë mbetur të vdekur dhe tetë janë plagosur në një aksident automobilistik që ka ndodhur mbrëmjen e sotme në orën 20:55 mes tre automjeteve në rrugën Kërçovë – Gostivar, njoftojnë për “360 gradë” nga SPB Ohër.
Personat e plagosur, u transferuan në spitalin e Kërçovës dhe në klinikat e Spitalit “Nënë Tereza” në Shkup.
“Sonte në orën 20:55 është raportuar se në rrugën Kërçovë-Gostivar, ka ndodhur një aksident trafiku. Sipas informacioneve fillestare, tre persona vdiqën, tetë persona u plagosën dhe disa prej tyre u transferuan në spitalin në Kërçovë, dhe disa në Qendrën Klinike ‘Nënë Tereza’ në Shkup”, thonë nga SPB Ohër./alsatmk
Тројца загинати и 8 повредени во тешка сообраќајна несреќа кај Кичево
Три лица загинале на лице место, а осум се повредени во сообраќајна несреќа што вечерва во 20:55 часот се случила кога три возила се судриле на патот Кичево – Гостивар.
„Вечерва во 20:55 часот, во ОВР Кичево е пријавено дека се случила сообраќајна незгода на патот Кичево-Гостивар, помеѓу Кичево и селото Трапчин Дол, во која учествувале три возила. Според првичните информации, три лица починале како последица на добиените повреди, а осум лица се повредени и дел од нив се пренесуваат во болницата во Кичево, дел во Клинички центар ‘Мајка Тереза’ во Скопје“, информираа од СВР Охрид.
Поради несреќата сообраќајот на оваа патна делница беше во прекин во двата правци за сите видови возила.
Сообраќајката се случила меѓу Кичево и селото Трапчин Дол, во непосредна близина на местото викано „Сеферов Бунар“.
NDAHET NGA JETA PROFESORI ME PREJARDHJE NGA FSHATI ZAJAZ I KËRÇOVËS, HAMIT XHAFERI
Profesor Hamiti shërbeu tërë jetën arsimit shqiptarë duke qenë profesor disa dekada në Gjimnazin e Tetovës dhe më pastaj në Universitetin e Europës Juglindore.
Profesori Vebi Bexheti përmes një postimi në Facebook ka njoftuar për ndarjen nga jeta të Prof. Hamit Xhaferri
Lajm pikëllimi!
Sapo kuptova se paska ndërruar jetë kolegu ynë i punës, Prof. Hamit Xhaferi, bashkëpunëtori shumëvjeçar, që mbi tridhjetë vite e ndamë të mirën e të keqen bashkë. Profesori universitar, Hamit Xhaferi ishte një edukator i mrekullueshëm dhe profesor i shkëlqyeshëm i lëndës Gjuhë e letësi shqipe, që një kohë punoi në Gjimnazin e Tetovës e mëpastaj në dy universitetet, në fillin në UT, e njëzet vitet e fundit në Universitetin e Evropës Juglindore (UEJL), si profesor i rregullt i disa lëndëve të letërsisë dhe një kohë të gjatë edhe si udhëheqës i Katedrës së gjuhës e letërsisë.
Prof. Hamiti ishte studiues këmbëngulës i letërsisë, nga ajo e vjetra e deri te kjo e sotmja. Ishte pjesëmarrës i rregullt në konferenca, simpoziume e takime të ndryshme letrare, mbarëkombëtare, ndërkombëtare dhe autor i shumë punimeve shkencore e pesëmbëdhjetë teksteve studimore në fushë të letërsisë popullore, të asaj të shkruar dhe fushës etno-kulturore.
Me këtë rast u shpreh ngushëllime familjes, kolegëve ish nxënësve, studentëve dhe gjithë miqve e dashamirëve, që Hamiti i kishte gjithandej, në hapësirat shqiptare.
Pusho i qetë kokeg i nderuar!
Humbëm një mik, një profesor të rrallë!
Me dhimbje të thellë mësuam lajmin për ndarjen nga jeta mikut të dashur dhe profesorit tonë të nderuar Prof.Dr. Hamit Xhaferi. E kisha mik të familjes dhe profesor. Si mik, ishte i këndshëm, gazmorë dhe i sinqertë; si profesor, ishte pedagog i veçantë që doja të identifikohem me të, ishte frymëzim dhe udhërrëfyes.
Ai do të kujtohet gjithmonë për mençurinë, punën, përkushtimin dhe ndikimin e madh që pati në edukimin e shumë brezave në shkolla të mesme dhe në universitete gjithëandej.
Ikja e tij është një humbje e madhe për arsimin universitarë dhe për të gjithë ne që patëm mik.
Profesori nuk është më mes nesh, por mësimet e tij, pozitiviteti, qetësia, urtësia dhe shembulli i tij do të na udhëheqin gjithmonë.
Largimi fizik i prof Hamitit është i dhimbshëm, por ai nuk ka ikur vërtet sepse ai la pas vetes vepra të shumta, botime për të ndryçuar rrugën e gjeneratave të reja.
Ngushëllime të sinqerta familjes, kolegëve dhe studentëve.
Kujtimi i tij do të jetojë gjatë./IzetZeqiri
Pederastia. Më 1854, zëvëndës-konsulli austriak Johann Georg von Hahn (1811-1869), i mbiquajtur babai i studimeve shqiptare, botoi një përshkrim me shumë të dhëna për pederastinë ndër shqiptarët e veriut në mesin e shekullit XIX:
Nga të gjitha të dhënat e çuditshme që gjejmë në këto faqe të shkruara, ndoshta asnjëra nuk e habit lexuesin aq sesa fakti që në Europë është një vend, ku pederastia dorike, ashtu si është përshkruar nga shkrimtarët e lashtë, lulëzon deri më sot dhe bën pjesë në zakonet dhe në mënyrën e jetesës të banorëve. Ky vend është Gegëria. Këtë e zbulova rastësisht gjatë studimit të poezive të Ne- zimit, të cilat i përfshiva në një përmbledhje së bashku me tekstet e tyre në shqip. Lidhja e këtij të ashtuquajturi ves me çdo gjë që njerëzit e kanë të shtrenjtë, si dhe entuziazmi që këngët i ngjallën mësuesit tim geg më bënë të ndjej një neveri të atillë, sa që nuk munda të mos shpreh habinë time. Në fillim ai nuk më kuptoi. Mirëpo, kur në fund më mori vesh, më pyeti i indinjuar nëse unë mendoja se gegët ishin toskë apo ishin turq osmanllinj, të cilët i trajtonin djemtë e tyre si prostituta. Gegët ushqenin ndjenja krejt të ndryshme për ta, ndjenja të pastra si rrezet e diellit, dhe i vinin dylberët në një shkallë me shenjtët. Për ta, dylberi është gjëja më e lartë dhe më e mrekullueshme që gjen vend në zemrën e njeriut. Ai nuk e mohoi se, ndër gegët, kishte edhe përjashtime dhe se kishte raste kur kjo dashuri merrte rrugë të gabuar, por, në përgjithësi, ajo ishte e dëlirë dhe e pastër, dhe këtë dëlirësi e pastërti e lypte zakoni.
Pasi e rrahëm mjaft këtë çështje, u binda se metoda që kisha përdorur për të mbledhur të dhënat për zakonet e Riçës do të ishte rruga më e përshtatshme. Prandaj iu luta të m’i shkruante të gjitha ato që m’i kishte rrëfyer me gojë, kurse unë vetëm sa zbuta teprimet, shtova disa shënime shpjeguese dhe hoqa disa gjëra të paqarta me karakter mistik. Në përgjithësi, përshkrimi mbeti siç e rrëfeu ai. Atyre që ky përshkrim u kujton lashtësinë më duhet t’u them se ky djalosh nuk kishte kurrfarë dijenie se dorianët e lashtë i kishin dashur djemtë ashtu si i tyre. i donin bashkatdhetarët e tij. Ai mendonte se kjo lloj dashurie ishte tipar vetëm
Më pas, në udhëtimin tjetër që bëra nëpër këtë vend, pata mundësinë të përforcoj plotësisht ato që më kishte rrëfyer ai për këtë zakon të çuditshëm. Pederastia m’u duk se ishte një pjesë e tillë përbërëse dhe e rrënjosur thellë e jetës në tërësi sa që m’u rrëzua dyshimi i fillimit se kjo lloj dashurie kishte ardhur bashkë me Islamin. Në këtë pikë ka një ndryshim të rëndësishëm, që është ndoshta ndryshimi themelor midis zakoneve të gegëve dhe atyre të toskëve. Toska i këndon më shumë dashurisë gjinore. Pederastia nuk ka rrënjë të thella në zakonet e tij dhe, kur shfaqet, zakonisht quhet ves. Edhe trajta e pastër haset, por më rrallë. Nuk është aq e përhapur sa ç’është e përhapur te gegët, të cilët, siç më thanë në shumë raste, kurrë nuk i këndojnë marrëdhënies me femrën. Serbët dhe bullgarët nuk njohin as këtë lloj as llojin tjetër të kësaj dashurie. Kur tek ata haset ndonjëherë si përjashtim, mund të thuhet se është huazuar nga popuj të tjerë. Po le t’i lemë gegët të flasin vetë për veten:
“Dashurinë e zgjon pamja e një djali të hijshëm. Kjo pamje ngjall tek ai që e sheh një ndjenjë admirimi dhe e hap zemrën e tij për kënaqësinë që vjen nga soditja e bukurisë. Me kohë vjen dashuria, e cila e pushton dashnorin deri aty sa mendimet dhe ndjenjat e tij të përqëndrohen krejtësisht në të. Sa herë që ndodhet afer dylberit, nuk sheh asgjë tjetër rreth tij. Sa herë që ndodhet larg, mendon vetëm për të. Po të kalojë dylberi andej pari papritur, ai hutohet fare dhe pamja e fytyrës i ndryshon, herë i zbehet e herë i skuqet. Zemra i tij rreh aq shpejt sa ia merr frymën. Sytë e veshët i ka vetëm për dylberin. Ai ndjek me sy si ecën dylberi, si i hap e i mbyll sytë, si i ngre vetullat dhe si e hap e e mbyll gojën. Ai ia ndjek me vëmendje mënyrën si flet, tonin e zërit e të të folurit dhe ditë e natë mendon vetëm për të. Kur arrin të afrohet më ngushtë me djalin, i këshillon para së gjithash tri gjëra: të mos u afrohet të tjerëve, të mbajë trupin pastër dhe të rrijë vetëm me të. Kur djali e pranon, ai nuk shkëputet prej tij që kur çel dita deri në të ngrysur. Ai përpiqet të mos e prekë me dorë dhe rrallë e puth në ballë në shenjë respekti, sepse këtu rrëzaton bukuria hyjnore. Për të janë aq të huaja mendimet e kënaqësisë së mishit, sa që më fort do të prekte me dorë motrën e vet se atë djalë.
Po të marrë vesh se ky e kalon kohën me të tjerë ose është dhunuar nga dikush, e braktis përgjithmonë. Në bisedat me djalin, ai gjithmonë i thotë sa të thella e të ngrohta janë ndjenjat dhe dashuria e zemrës së tij, i thotë se kurdoherë është gati ta mbrojë e të vetmohohet për të. Dhe kurrë nuk pushon së foluri për ta bindur që të zbatojë me rreptësi tri rregullat e mësipërme. Nëse djali nuk u bindet atyre rregullave ose vepron në kundërshtim me to fshehurazi, dashnori jo vetëm e qorton, por edhe e rreh, ashtu si rreh ati të birin. Por kjo nuk ia zbeh aspak dashurinë.
Kur dashnori merr vesh se dylberin e duan edhe të tjerë, atëhere përpiqet t’ia heqë qafe në çdo mënyrë. Ai i bën dylberit kërcënime të llahtarshme dhe e ndalon që të afrohet me rivalët, ashtu sikundër përpiqet që edhe rivalët të mos i afrohen atij. Në rast se rivalët nuk ia venë veshin, mund të plasin grindje e shamata, që shpesh shpien deri në vrasje. Rivalët gjithashtu thërrasin njëri-tjetrin në dyluftim dhe, pas tij, fituesi merr djalin, kurse humbësi zhytet në mërzi ose luan mendsh. Kur djali i dashuruar është nga familje e pasur dhe është në gjen- dje t’u bëjë ballë ftesave të dashnorëve, jo rrallë ndodh që këta të fundit shkojnë në mërgim për të mos plasur nga hidhërimi. Mirëpo, kur familja nuk është aq e fortë, për të shmangur fatkeqësinë, më shpesh ndodh që djali i hijshëm të shkojë tinëz në mërgim. Ndodhin edhe rrëmbime, por këto i bëjnë dashnorë të pasur dhe qëllimet e tyre rrallë janë të pastra.
Feja nuk luan rol fare në këtë lloj dashurie. Myslimani mund të dojë një të krishterë, i krishteri mund të dojë një mysliman. Madje, mjaft të krishterë janë bërë myslimanë në rastet kur dylberi, për të pranuar, ua ka paraqitur si kusht.
Dashnori e ndjek dylberin në çdo hap. Po të marrë vesh, për shembull, se djali ka shkuar në ndonjë pazar krahine a panair, ose përkundrazi ka shkuar në fshat, ai i shkon menjëherë prapa, sado rrugë e gjatë të jetë, me qëllim që ta përgjojë nëse e kalon natën jashtë. Atë nuk e shqetësojnë marrëdhëniet e dylberit me shokët e tij më të rinj dhe, kur ka të tilla, nuk ndjen zili. Në të tilla raste, edhe shokët më të rinj hyjnë nën mbrojtjen e tij.
Dashnori përpiqet vazhdimisht që dylberi të kënaqet. I jep para, fruta të freskëta dhe ëmbëlsira, i bën rroba të reja dhe, po të ketë mundësi, edhe dhurata të shtrenjta. Megjithatë, është gjë e rrallë që djali vetë të përgjigjet me dashuri. Në fillim ai është i ftohtë dhe vetëm pak nga pak ndjen ndonjë kënaqësi nga vëmendja që i kushtohet, dhe kjo ndodh ose sepse, nga ndjenja e fortë e tjetrit, e ndjen veten të lajkatuar, ose nga ndonjë interes apo nga frika. Përgjithësisht pranohet se zjarri i dashurisë së dashnorit pasqyrohet në hijeshinë e djalit. Sa më shumë rivalë ta zgjedhin si objekt të ndjenjave të tyre të ngrohta, aq më madhërishëm rrezaton hijeshia e djalit.
Prirjet për këtë lloj dashurie nisin në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeç dhe zgjasin edhe tri, katër, pesë a më shumë vjet të tjera. Djemtë nisin të dashuro- hen afërsisht që nga mosha dymbëdhjetë dhe, kur mbushin gjashtëmbëdhjetë a shtatëmbëdhjetë vjeç, braktisen. Atëherë nuk është gjë e rrallë që kjo dashuri të kthehet në urrejtje. Dashnori nis ta kuptojë çfarë ka hequr në duart e dylberit dhe mendon si të marrë hak, çka shpie deri në vrasje ose më shpesh në dhunë. Mirëpo, rrallë ndodh që kjo periudhë kohe të mbushet vetëm nga një dashuri. Nënkuptohet që çdo i ri, para martesës, të ketë qenë dy ose tri herë objekt ndjen- jash të tilla. Me martesën, kjo periudhë romantike e jetës zakonisht merr fund. kr. J. G. von Hahn 1854, 1, ff. 166-168.
Homoseksualiteti. Kur Lord Bajroni (1788-1824), i cili ishte biseksual, dhe shoku i tij i Kembrixhit e bashkudhëtari i tij John Cam Hobhouse (1786-1869) vizituan oborrin e Ali Pashë Tepelenës (1759-1822), Hob- house-i shkroi se luftëtarët shqiptarë jetonin “të pavarur nga seksi tjetër, të cilin nuk e zinin goje kurrë dhe as nuk e ndjenin mungesën e tij në shqetësimet dhe argëtimet e tyre të zakonshme. E njëjta prirje jep një sistem, i cili është shpënë prej tyre deri aty sa të mos ketë ndoshta asnjë vend, modern a i lashtë qoftë, po të përjashtojmë tebanët, që të jetë një shembull i ngjashëm.” Ajo çka vëren Hobhouse-i ripohohet nga një numër autorësh dhe udhëtarësh të tjerë të huaj, që kryenin udhëtime në Shqipërinë jugore e në Epir në gjysmën e parë të shekullit XIX: Jakov Bartholdy (1779-1825), François Pouqueville (1770-1839), Thomas Hughes (1786-1847), William Leake (1777-1860) dhe Cyprien Robert (1.1807). William Plomer-i (1903-1973), biografi i Ali Pashës, për shqiptarët e kohës vëren këto:
Gjysem barinj e gjysëm luftëtarë, besnikë ndaj maleve të vendit të tyre dhe duke trashëguar tiparet luftarake të së kaluarës së largët… ata e quanin veten me kënaqësi palikarë, ose trima… Ishin shumë të dhënë pas praktikave homoseksuale dhe nuk qenë aspak të ndrydhur për to. Paralele me këtë mund të gjenden pa vështirësi në raca të tjera kohësh të tjera, që kanë bërë jetë ushtarake me një mënyrë të përcaktuar e të organizuar, që i kanë mbajtur gratë të nënshtruara ose të paktën në hije, e që kanë patur si model të fytyrës së përkryer fytyrën e djaloshit luftëtar. Të shkon mendja te grekët e lashtë, te gjermanët, te zulutë në kulmin e pushtetit të tyre, te japonezët ashtu sikundër i ka përshkruar Saikaku. Nuk është aspak fjala për zvetënim, se Skipetarët janë racë e shquar për shëndet e për përsosmëri fizike e që bëjnë një jetë të mundimshme e en- ergjike në një vend me reliev të thyer e me klimë bajagi të ashpër. As nuk mund të thuhet për ta se u mungon ndjesia e moralshmërisë dhe e turpit, sido që mund të thotë krishterimi, sepse ata kanë qenë të shquar jo vetëm për guxim e trimëri, për dashuri ndaj lirisë dhe për përkushtim e besnikëri ndaj maleve e fshatrave të vendlindjes, por edhe për besnikëri e mirënjohje ndaj miqve e mirëbërësve, si dhe për gjallëri të përgjithshme të ndjenjës… Ishte zakon që djelmoshat e lidhur ngushtë me njëri-tjetrin t’i betoheshin njëri-tjetrit për jetë, dhe që kjo nuk ishte një gjë që kishte të bënte thjesht me ndjenjat e me sensualitetin, ose me të dyja, dëshmohet nga fakti se marrëveshja mes tyre konsiderohej e shenjtë dhe dilte më e qëndrueshme sa ç’është shpesh martesa tek ne… sepse thuhet se nuk ka patur asnjë rast kur ajo të jetë shkelur.
Burime të shekullit XIX për homoseksualitetin në Shqipërinë veriore janë të rralla, me përjashtim të një përshkrimi informativ të Hahn-it për pederastinë (shih) ndër gegët.
Në përgjithësi, marrëdhëniet homoseksuale thuhet të janë më hapur në Shqipërinë jugore se në atë veriore. Sidoqoftë, ato janë më të dukshme në vendbanime tradicionalisht myslimane si Elbasani, Kavaja, Gjakova dhe Gostivari. Në malet e veriut ato duket se ekzistojnë vetëm brenda një rrethi të padukshëm, të një ‘subkulture’ të fshehtë, të nxitura ndër të tjera pa dyshim nga niveli i lartë i veçimit ndërmjet sekseve.
Homoseksualiteti edhe sot mbetet një temë thellësisht tabu në Shqipëri, sidomos pas një gjysëm shekulli regjimi jashtëzakonisht puri- tan stalinist me Enver Hoxhën (1908-1985) në krye, për të cilin thuhet, për ironi, se ka patur vetë marrëdhënie homoseksuale në vitet e rinisë. Kodi penal i Shqipërisë komuniste parashikonte dënim me dhjetë vjet burg për homoseksualët. Ende nuk dihet sa njerëz të pafajshëm, burra, ndoshta edhe gra, janë përndjekur e kriminalizuar gjatë periudhës së diktaturës për këtë prirje.
Më 29 mars 1994, tre vjet pas hapjes së Shqipërisë, një shoqatë e vogël u krijua në Tiranë për të mbrojtur interesat e gayve dhe lezbikeve në këtë shoqëri jashtëzakonisht homofobe dhe për të parandaluar përhapjen kërcënuese të AIDS-it. Kjo shoqatë zhvilloi me sukses një fushatë kundër ligjit anti-gay në fuqi, i cili u shfuqizua më 20 janar 1995. Qëndrimet shoqërore po pësojnë ndryshime në qytete, ndonëse homofobia mbetet mjaft e përhapur në fshat, sidomos në malësitë e veriut.
kr. J. Bartholdy 1805, f. 66, 374 sq., 382 sq; F. Pouqueville 1805a, 1805b, 1806; J. Hobhouse 1813, f. 130; T. Hughes 1820, 2, f. 48 sq.; W. Leake 1835, 3, f. 355 sq., vol. 4, f. 297 sq.; J. G. von Hahn 1854; C. Robert 1842, f. 87; P. Näcke 1907, 1965; W. Plomer 1936, ff. 21-29; L. Crompton 1985; R. Grémaux 1989, 1994; R. Brandl 1994, ff. 233-235; M. Dickemann 1997a, 1997b; S. Murray 1997; S. Murray & W. Roscoe 1997; N. Mai 2003.
Prostitucioni. Dukuria e prostitucionit për mikun duket se ka ekzistuar dikur në malet e veriut, me anë të të cilit i zoti i shtëpisë, i shtrënguar nga kërkesat e larta të mikpritjes shqiptare, i ofronte mikut jo vetëm bukë e vend për të fjetur, por edhe shërbim seksual nga femrat e shtëpisë. Dijetari shqiptar Eqrem Çabej (1908-1980) e ndesh këtë zakon në trajtën e vonë të shakasë. Ai shkruan, “Diçka tjetër interesante është se në malësi janë ruajtur edhe mbeturina të prostitucionit për mikun. Në këtë rast, i zoti i shtëpisë e ka zakon ta pyesë mikun me shaka se me cilën nga femrat e shtëpisë do të donte të flinte; me të shoqen, me të motrën apo me të bijën. Mendoj se në këtë shaka mund të shihen mbeturinat e një zakoni të lashtë.”
Prostitucioni për të fituar pará tradicionalisht ka qenë jashtëzakonisht i rrallë në Shqipëri; shtëpitë e para publike qenë hapur nga italianët. Ka ekzistuar si dukuri anësore në vend deri me marrjen e pushtetit nga komunistët më 1944, mirëpo nuk gjeti përhapje kurrë, për shkak të karakterit tradicional e rural të shoqërisë shqiptare: pa qytete të mëdha, të gjithë njihen me njëri-tjetrin, shkallë e lartë e kontrollit mbi sjelljen e individit, etj. Në periudhën e diktaturës duket se ishte çrrënjosur krejtësisht, të paktën në formë të organizuar. Mirëpo, me hapjen dhe liberalizimin e përgjithshëm të vendit më 1990, prostitucioni është bërë dukuri e zakonshme në shoqërinë shqiptare. Aty ku kërkesa dhe oferta ndryshojnë, seksi, çdo mall ose shërbim tjetër, merr vlerë monetare. Ndonëse prostitucioni brenda në Shqipëri është më i pakët se gjetiu në Europë, ai është një dukuri endemike në gjirin e emigracionit shqiptar, sidomos në Itali e në Greqi. Shtëpitë publike në Milano, Romë, Napoli, Athinë e në qytete të tjera me shkallë të lartë emigracioni klandestin shqiptar, gëlojnë nga prostitutat shqiptare. Madje, prostitucioni jep një përpjesë jo pa rëndësi të valutës së huaj të Shqipërisë.
Prostitucionin e sotëm e nxit në shoqërinë shqiptare sundimi tradicional i mashkullit dhe nënshtrimi i femrës. Mijëra gra dhe vajza të reja janë dërguar jashtë vendit nga mafia shqiptare vitet e fundit me premtime për martesë, punë dhe jetë më të mirë, dhe në pjesën më të madhe janë detyruar me forcë për të hyrë në radhët e prostitucionit e madje për të punuar si skllave. Me që shumica e tyre janë ilegale në vendet e reja të banimit dhe nuk kanë përvojë për ta përballuar jetën vetë, nuk janë në gjendje të shpëtojnë e të gjejnë mjete të tjera për të jetuar.
kr. E. Çabej 1935, f. 561.
Marrë nga: Robert Elsie Leksiku i Kulturës Popullore Shqiptare BESIME, MITOLOGJI, FE, DOKE, RITE, FESTA DHE VEÇORI KULTURORE
Prostitucioni. Dukuria e prostitucionit për mikun duket se ka ekzistuar dikur në malet e veriut, me anë të të cilit i zoti i shtëpisë, i shtrënguar nga kërkesat e larta të mikpritjes shqiptare, i ofronte mikut jo vetëm bukë e vend për të fjetur, por edhe shërbim seksual nga femrat e shtëpisë. Dijetari shqiptar Eqrem Çabej (1908-1980) e ndesh këtë zakon në trajtën e vonë të shakasë. Ai shkruan, “Diçka tjetër interesante është se në malësi janë ruajtur edhe mbeturina të prostitucionit për mikun. Në këtë rast, i zoti i shtëpisë e ka zakon ta pyesë mikun me shaka se me cilën nga femrat e shtëpisë do të donte të flinte; me të shoqen, me të motrën apo me të bijën. Mendoj se në këtë shaka mund të shihen mbeturinat e një zakoni të lashtë.”
Prostitucioni për të fituar pará tradicionalisht ka qenë jashtëzakonisht i rrallë në Shqipëri; shtëpitë e para publike qenë hapur nga italianët. Ka ekzistuar si dukuri anësore në vend deri me marrjen e pushtetit nga komunistët më 1944, mirëpo nuk gjeti përhapje kurrë, për shkak të karakterit tradicional e rural të shoqërisë shqiptare: pa qytete të mëdha, të gjithë njihen me njëri-tjetrin, shkallë e lartë e kontrollit mbi sjelljen e individit, etj. Në periudhën e diktaturës duket se ishte çrrënjosur krejtësisht, të paktën në formë të organizuar. Mirëpo, me hapjen dhe liberalizimin e përgjithshëm të vendit më 1990, prostitucioni është bërë dukuri e zakonshme në shoqërinë shqiptare. Aty ku kërkesa dhe oferta ndryshojnë, seksi, çdo mall ose shërbim tjetër, merr vlerë monetare. Ndonëse prostitucioni brenda në Shqipëri është më i pakët se gjetiu në Europë, ai është një dukuri endemike në gjirin e emigracionit shqiptar, sidomos në Itali e në Greqi. Shtëpitë publike në Milano, Romë, Napoli, Athinë e në qytete të tjera me shkallë të lartë emigracioni klandestin shqiptar, gëlojnë nga prostitutat shqiptare. Madje, prostitucioni jep një përpjesë jo pa rëndësi të valutës së huaj të Shqipërisë.
Prostitucionin e sotëm e nxit në shoqërinë shqiptare sundimi tradicional i mashkullit dhe nënshtrimi i femrës. Mijëra gra dhe vajza të reja janë dërguar jashtë vendit nga mafia shqiptare vitet e fundit me premtime për martesë, punë dhe jetë më të mirë, dhe në pjesën më të madhe janë detyruar me forcë për të hyrë në radhët e prostitucionit e madje për të punuar si skllave. Me që shumica e tyre janë ilegale në vendet e reja të banimit dhe nuk kanë përvojë për ta përballuar jetën vetë, nuk janë në gjendje të shpëtojnë e të gjejnë mjete të tjera për të jetuar.
kr. E. Çabej 1935, f. 561.
Pederastia. Më 1854, zëvëndës-konsulli austriak Johann Georg von Hahn (1811-1869), i mbiquajtur babai i studimeve shqiptare, botoi një përshkrim me shumë të dhëna për pederastinë ndër shqiptarët e veriut në mesin e shekullit XIX:
Nga të gjitha të dhënat e çuditshme që gjejmë në këto faqe të shkruara, ndoshta asnjëra nuk e habit lexuesin aq sesa fakti që në Europë është një vend, ku pederastia dorike, ashtu si është përshkruar nga shkrimtarët e lashtë, lulëzon deri më sot dhe bën pjesë në zakonet dhe në mënyrën e jetesës të banorëve. Ky vend është Gegëria. Këtë e zbulova rastësisht gjatë studimit të poezive të Ne- zimit, të cilat i përfshiva në një përmbledhje së bashku me tekstet e tyre në shqip. Lidhja e këtij të ashtuquajturi ves me çdo gjë që njerëzit e kanë të shtrenjtë, si dhe entuziazmi që këngët i ngjallën mësuesit tim geg më bënë të ndjej një neveri të atillë, sa që nuk munda të mos shpreh habinë time. Në fillim ai nuk më kuptoi. Mirëpo, kur në fund më mori vesh, më pyeti i indinjuar nëse unë mendoja se gegët ishin toskë apo ishin turq osmanllinj, të cilët i trajtonin djemtë e tyre si prostituta. Gegët ushqenin ndjenja krejt të ndryshme për ta, ndjenja të pastra si rrezet e diellit, dhe i vinin dylberët në një shkallë me shenjtët. Për ta, dylberi është gjëja më e lartë dhe më e mrekullueshme që gjen vend në zemrën e njeriut. Ai nuk e mohoi se, ndër gegët, kishte edhe përjashtime dhe se kishte raste kur kjo dashuri merrte rrugë të gabuar, por, në përgjithësi, ajo ishte e dëlirë dhe e pastër, dhe këtë dëlirësi e pastërti e lypte zakoni.
Pasi e rrahëm mjaft këtë çështje, u binda se metoda që kisha përdorur për të mbledhur të dhënat për zakonet e Riçës do të ishte rruga më e përshtatshme. Prandaj iu luta të m’i shkruante të gjitha ato që m’i kishte rrëfyer me gojë, kurse unë vetëm sa zbuta teprimet, shtova disa shënime shpjeguese dhe hoqa disa gjëra të paqarta me karakter mistik. Në përgjithësi, përshkrimi mbeti siç e rrëfeu ai. Atyre që ky përshkrim u kujton lashtësinë më duhet t’u them se ky djalosh nuk kishte kurrfarë dijenie se dorianët e lashtë i kishin dashur djemtë ashtu si i tyre. i donin bashkatdhetarët e tij. Ai mendonte se kjo lloj dashurie ishte tipar vetëm
Më pas, në udhëtimin tjetër që bëra nëpër këtë vend, pata mundësinë të përforcoj plotësisht ato që më kishte rrëfyer ai për këtë zakon të çuditshëm. Pederastia m’u duk se ishte një pjesë e tillë përbërëse dhe e rrënjosur thellë e jetës në tërësi sa që m’u rrëzua dyshimi i fillimit se kjo lloj dashurie kishte ardhur bashkë me Islamin. Në këtë pikë ka një ndryshim të rëndësishëm, që është ndoshta ndryshimi themelor midis zakoneve të gegëve dhe atyre të toskëve. Toska i këndon më shumë dashurisë gjinore. Pederastia nuk ka rrënjë të thella në zakonet e tij dhe, kur shfaqet, zakonisht quhet ves. Edhe trajta e pastër haset, por më rrallë. Nuk është aq e përhapur sa ç’është e përhapur te gegët, të cilët, siç më thanë në shumë raste, kurrë nuk i këndojnë marrëdhënies me femrën. Serbët dhe bullgarët nuk njohin as këtë lloj as llojin tjetër të kësaj dashurie. Kur tek ata haset ndonjëherë si përjashtim, mund të thuhet se është huazuar nga popuj të tjerë. Po le t’i lemë gegët të flasin vetë për veten:
“Dashurinë e zgjon pamja e një djali të hijshëm. Kjo pamje ngjall tek ai që e sheh një ndjenjë admirimi dhe e hap zemrën e tij për kënaqësinë që vjen nga soditja e bukurisë. Me kohë vjen dashuria, e cila e pushton dashnorin deri aty sa mendimet dhe ndjenjat e tij të përqëndrohen krejtësisht në të. Sa herë që ndodhet afer dylberit, nuk sheh asgjë tjetër rreth tij. Sa herë që ndodhet larg, mendon vetëm për të. Po të kalojë dylberi andej pari papritur, ai hutohet fare dhe pamja e fytyrës i ndryshon, herë i zbehet e herë i skuqet. Zemra i tij rreh aq shpejt sa ia merr frymën. Sytë e veshët i ka vetëm për dylberin. Ai ndjek me sy si ecën dylberi, si i hap e i mbyll sytë, si i ngre vetullat dhe si e hap e e mbyll gojën. Ai ia ndjek me vëmendje mënyrën si flet, tonin e zërit e të të folurit dhe ditë e natë mendon vetëm për të. Kur arrin të afrohet më ngushtë me djalin, i këshillon para së gjithash tri gjëra: të mos u afrohet të tjerëve, të mbajë trupin pastër dhe të rrijë vetëm me të. Kur djali e pranon, ai nuk shkëputet prej tij që kur çel dita deri në të ngrysur. Ai përpiqet të mos e prekë me dorë dhe rrallë e puth në ballë në shenjë respekti, sepse këtu rrëzaton bukuria hyjnore. Për të janë aq të huaja mendimet e kënaqësisë së mishit, sa që më fort do të prekte me dorë motrën e vet se atë djalë.
Po të marrë vesh se ky e kalon kohën me të tjerë ose është dhunuar nga dikush, e braktis përgjithmonë. Në bisedat me djalin, ai gjithmonë i thotë sa të thella e të ngrohta janë ndjenjat dhe dashuria e zemrës së tij, i thotë se kurdoherë është gati ta mbrojë e të vetmohohet për të. Dhe kurrë nuk pushon së foluri për ta bindur që të zbatojë me rreptësi tri rregullat e mësipërme. Nëse djali nuk u bindet atyre rregullave ose vepron në kundërshtim me to fshehurazi, dashnori jo vetëm e qorton, por edhe e rreh, ashtu si rreh ati të birin. Por kjo nuk ia zbeh aspak dashurinë.
Kur dashnori merr vesh se dylberin e duan edhe të tjerë, atëhere përpiqet t’ia heqë qafe në çdo mënyrë. Ai i bën dylberit kërcënime të llahtarshme dhe e ndalon që të afrohet me rivalët, ashtu sikundër përpiqet që edhe rivalët të mos i afrohen atij. Në rast se rivalët nuk ia venë veshin, mund të plasin grindje e shamata, që shpesh shpien deri në vrasje. Rivalët gjithashtu thërrasin njëri-tjetrin në dyluftim dhe, pas tij, fituesi merr djalin, kurse humbësi zhytet në mërzi ose luan mendsh. Kur djali i dashuruar është nga familje e pasur dhe është në gjen- dje t’u bëjë ballë ftesave të dashnorëve, jo rrallë ndodh që këta të fundit shkojnë në mërgim për të mos plasur nga hidhërimi. Mirëpo, kur familja nuk është aq e fortë, për të shmangur fatkeqësinë, më shpesh ndodh që djali i hijshëm të shkojë tinëz në mërgim. Ndodhin edhe rrëmbime, por këto i bëjnë dashnorë të pasur dhe qëllimet e tyre rrallë janë të pastra.
Feja nuk luan rol fare në këtë lloj dashurie. Myslimani mund të dojë një të krishterë, i krishteri mund të dojë një mysliman. Madje, mjaft të krishterë janë bërë myslimanë në rastet kur dylberi, për të pranuar, ua ka paraqitur si kusht.
Dashnori e ndjek dylberin në çdo hap. Po të marrë vesh, për shembull, se djali ka shkuar në ndonjë pazar krahine a panair, ose përkundrazi ka shkuar në fshat, ai i shkon menjëherë prapa, sado rrugë e gjatë të jetë, me qëllim që ta përgjojë nëse e kalon natën jashtë. Atë nuk e shqetësojnë marrëdhëniet e dylberit me shokët e tij më të rinj dhe, kur ka të tilla, nuk ndjen zili. Në të tilla raste, edhe shokët më të rinj hyjnë nën mbrojtjen e tij.
Dashnori përpiqet vazhdimisht që dylberi të kënaqet. I jep para, fruta të freskëta dhe ëmbëlsira, i bën rroba të reja dhe, po të ketë mundësi, edhe dhurata të shtrenjta. Megjithatë, është gjë e rrallë që djali vetë të përgjigjet me dashuri. Në fillim ai është i ftohtë dhe vetëm pak nga pak ndjen ndonjë kënaqësi nga vëmendja që i kushtohet, dhe kjo ndodh ose sepse, nga ndjenja e fortë e tjetrit, e ndjen veten të lajkatuar, ose nga ndonjë interes apo nga frika. Përgjithësisht pranohet se zjarri i dashurisë së dashnorit pasqyrohet në hijeshinë e djalit. Sa më shumë rivalë ta zgjedhin si objekt të ndjenjave të tyre të ngrohta, aq më madhërishëm rrezaton hijeshia e djalit.
Prirjet për këtë lloj dashurie nisin në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeç dhe zgjasin edhe tri, katër, pesë a më shumë vjet të tjera. Djemtë nisin të dashuro- hen afërsisht që nga mosha dymbëdhjetë dhe, kur mbushin gjashtëmbëdhjetë a shtatëmbëdhjetë vjeç, braktisen. Atëherë nuk është gjë e rrallë që kjo dashuri të kthehet në urrejtje. Dashnori nis ta kuptojë çfarë ka hequr në duart e dylberit dhe mendon si të marrë hak, çka shpie deri në vrasje ose më shpesh në dhunë. Mirëpo, rrallë ndodh që kjo periudhë kohe të mbushet vetëm nga një dashuri. Nënkuptohet që çdo i ri, para martesës, të ketë qenë dy ose tri herë objekt ndjen- jash të tilla. Me martesën, kjo periudhë romantike e jetës zakonisht merr fund. kr. J. G. von Hahn 1854, 1, ff. 166-168.
Homoseksualiteti. Kur Lord Bajroni (1788-1824), i cili ishte biseksual, dhe shoku i tij i Kembrixhit e bashkudhëtari i tij John Cam Hobhouse (1786-1869) vizituan oborrin e Ali Pashë Tepelenës (1759-1822), Hob- house-i shkroi se luftëtarët shqiptarë jetonin “të pavarur nga seksi tjetër, të cilin nuk e zinin goje kurrë dhe as nuk e ndjenin mungesën e tij në shqetësimet dhe argëtimet e tyre të zakonshme. E njëjta prirje jep një sistem, i cili është shpënë prej tyre deri aty sa të mos ketë ndoshta asnjë vend, modern a i lashtë qoftë, po të përjashtojmë tebanët, që të jetë një shembull i ngjashëm.” Ajo çka vëren Hobhouse-i ripohohet nga një numër autorësh dhe udhëtarësh të tjerë të huaj, që kryenin udhëtime në Shqipërinë jugore e në Epir në gjysmën e parë të shekullit XIX: Jakov Bartholdy (1779-1825), François Pouqueville (1770-1839), Thomas Hughes (1786-1847), William Leake (1777-1860) dhe Cyprien Robert (1.1807). William Plomer-i (1903-1973), biografi i Ali Pashës, për shqiptarët e kohës vëren këto:
Gjysem barinj e gjysëm luftëtarë, besnikë ndaj maleve të vendit të tyre dhe duke trashëguar tiparet luftarake të së kaluarës së largët… ata e quanin veten me kënaqësi palikarë, ose trima… Ishin shumë të dhënë pas praktikave homoseksuale dhe nuk qenë aspak të ndrydhur për to. Paralele me këtë mund të gjenden pa vështirësi në raca të tjera kohësh të tjera, që kanë bërë jetë ushtarake me një mënyrë të përcaktuar e të organizuar, që i kanë mbajtur gratë të nënshtruara ose të paktën në hije, e që kanë patur si model të fytyrës së përkryer fytyrën e djaloshit luftëtar. Të shkon mendja te grekët e lashtë, te gjermanët, te zulutë në kulmin e pushtetit të tyre, te japonezët ashtu sikundër i ka përshkruar Saikaku. Nuk është aspak fjala për zvetënim, se Skipetarët janë racë e shquar për shëndet e për përsosmëri fizike e që bëjnë një jetë të mundimshme e en- ergjike në një vend me reliev të thyer e me klimë bajagi të ashpër. As nuk mund të thuhet për ta se u mungon ndjesia e moralshmërisë dhe e turpit, sido që mund të thotë krishterimi, sepse ata kanë qenë të shquar jo vetëm për guxim e trimëri, për dashuri ndaj lirisë dhe për përkushtim e besnikëri ndaj maleve e fshatrave të vendlindjes, por edhe për besnikëri e mirënjohje ndaj miqve e mirëbërësve, si dhe për gjallëri të përgjithshme të ndjenjës… Ishte zakon që djelmoshat e lidhur ngushtë me njëri-tjetrin t’i betoheshin njëri-tjetrit për jetë, dhe që kjo nuk ishte një gjë që kishte të bënte thjesht me ndjenjat e me sensualitetin, ose me të dyja, dëshmohet nga fakti se marrëveshja mes tyre konsiderohej e shenjtë dhe dilte më e qëndrueshme sa ç’është shpesh martesa tek ne… sepse thuhet se nuk ka patur asnjë rast kur ajo të jetë shkelur.
Burime të shekullit XIX për homoseksualitetin në Shqipërinë veriore janë të rralla, me përjashtim të një përshkrimi informativ të Hahn-it për pederastinë (shih) ndër gegët.
Në përgjithësi, marrëdhëniet homoseksuale thuhet të janë më hapur në Shqipërinë jugore se në atë veriore. Sidoqoftë, ato janë më të dukshme në vendbanime tradicionalisht myslimane si Elbasani, Kavaja, Gjakova dhe Gostivari. Në malet e veriut ato duket se ekzistojnë vetëm brenda një rrethi të padukshëm, të një ‘subkulture’ të fshehtë, të nxitura ndër të tjera pa dyshim nga niveli i lartë i veçimit ndërmjet sekseve.
Homoseksualiteti edhe sot mbetet një temë thellësisht tabu në Shqipëri, sidomos pas një gjysëm shekulli regjimi jashtëzakonisht puri- tan stalinist me Enver Hoxhën (1908-1985) në krye, për të cilin thuhet, për ironi, se ka patur vetë marrëdhënie homoseksuale në vitet e rinisë. Kodi penal i Shqipërisë komuniste parashikonte dënim me dhjetë vjet burg për homoseksualët. Ende nuk dihet sa njerëz të pafajshëm, burra, ndoshta edhe gra, janë përndjekur e kriminalizuar gjatë periudhës së diktaturës për këtë prirje.
Më 29 mars 1994, tre vjet pas hapjes së Shqipërisë, një shoqatë e vogël u krijua në Tiranë për të mbrojtur interesat e gayve dhe lezbikeve në këtë shoqëri jashtëzakonisht homofobe dhe për të parandaluar përhapjen kërcënuese të AIDS-it. Kjo shoqatë zhvilloi me sukses një fushatë kundër ligjit anti-gay në fuqi, i cili u shfuqizua më 20 janar 1995. Qëndrimet shoqërore po pësojnë ndryshime në qytete, ndonëse homofobia mbetet mjaft e përhapur në fshat, sidomos në malësitë e veriut.
kr. J. Bartholdy 1805, f. 66, 374 sq., 382 sq; F. Pouqueville 1805a, 1805b, 1806; J. Hobhouse 1813, f. 130; T. Hughes 1820, 2, f. 48 sq.; W. Leake 1835, 3, f. 355 sq., vol. 4, f. 297 sq.; J. G. von Hahn 1854; C. Robert 1842, f. 87; P. Näcke 1907, 1965; W. Plomer 1936, ff. 21-29; L. Crompton 1985; R. Grémaux 1989, 1994; R. Brandl 1994, ff. 233-235; M. Dickemann 1997a, 1997b; S. Murray 1997; S. Murray & W. Roscoe 1997; N. Mai 2003.
Marrë nga: Robert Elsie Leksiku i Kulturës Popullore Shqiptare BESIME, MITOLOGJI, FE, DOKE, RITE, FESTA DHE VEÇORI KULTURORE
Një ngjarje e rëndë ka ndodhur dje në Drenas, ku si pasojë e një aksidenti të rëndë mes një veture dhe një motoçiklete, një person ka humbur jetën, raporton Gazeta Sinjali.
Sinjali mëson se viktima e këtij aksidenti është Aldion Mulaj, i cili ishte në motoçikletë, vdekja e të cilët është konstatuar nga ekipet mjekësore në QKMF-në e Drenasit.
Ndërkaq, nga ky aksident i lënduar ka mbetur edhe një person tjetër.
Për vdekjen e tij kanë njoftuar edhe familjarët, të cilët kanë thënë se Mulaj ka ndërruar jetë tragjikisht.
Ata po ashtu kanë njoftuar se varrimi i të ndjerit do të bëhet sot, në orën 18:00, në varrezat e lagjes Mulaj, fshati Tërstenik.
“Të nderuar familjar dhe miq,
Në vijim të njoftimit të mëhershëm, ju informojmë se ceremonia e varrimit të të ndjerit Aldion Hajdin Mulaj do të bëhet sot, e premte, në orën 18:00, në varrezat e lagjes Mulaj, fshati Tërstenik
E dhimbshme: Sot i jepet lamtumira e fundit të riut që vdiq si pasojë e aksidentit tragjik në Drenas
Një ngjarje e rëndë ka ndodhur dje në Drenas, ku si pasojë e një aksidenti të rëndë mes një veture dhe një motoçiklete, një person ka humbur jetën, raporton Gazeta Sinjali.
Sinjali mëson se viktima e këtij aksidenti është Aldion Mulaj, i cili ishte në motoçikletë, vdekja e të cilët është konstatuar nga ekipet mjekësore në QKMF-në e Drenasit.
Ndërkaq, nga ky aksident i lënduar ka mbetur edhe një person tjetër.
Për vdekjen e tij kanë njoftuar edhe familjarët, të cilët kanë thënë se Mulaj ka ndërruar jetë tragjikisht.
Ata po ashtu kanë njoftuar se varrimi i të ndjerit do të bëhet sot, në orën 18:00, në varrezat e lagjes Mulaj, fshati Tërstenik.
“Të nderuar familjar dhe miq,
Në vijim të njoftimit të mëhershëm, ju informojmë se ceremonia e varrimit të të ndjerit Aldion Hajdin Mulaj do të bëhet sot, e premte, në orën 18:00, në varrezat e lagjes Mulaj, fshati Tërstenik
Me pikëllim të thellë,
Familja Mulaj”, thuhet në njoftimin e tyre.
Aldion Mulaj
Ekskluzive: E kap për fyti, e rreh me grushta dhe e godet me telefon – Gruaja në Fushë Kosovë denoncon dhunën nga bashkëshorti
Numri i rasteve të dhunës në familje në vendin tonë ka marrë përmasa shqetësuese. Çdo ditë raportohen raste ku viktima zakonisht janë gratë dhe vajzat që përjetojnë dhunë psikike e fizike nga bashkëshortët e tyre dhe anëtarët tjerë të familjes, raporton Gazeta Sinjali.
Një rast i tillë ka ndodhur së fundmi në një familje në Fushë Kosovë, ku një grua ka denoncuar bashkëshortin e saj për sulm fizik brutal, duke treguar për çaste frike, dhune dhe përpjekje për të kërkuar ndihmë që u ndërprenë me forcë.
Burimet e Gazetës Sinjali bëjnë me dije se viktima është një grua rreth 26 vjeçare, e cila është paraqitur dje në Stacionin Policor të Fushë Kosovës, ku ka rrëfyer se një natë më parë, më 16 prill në mesnatë, se kishte pësuar sulm fizik nga bashkëshorti i saj, rreth 24 vjeçar.
Sipas dëshmisë së viktimës, pas një mosmarrëveshjeje, i dyshuari e kishte kapur për fyti dhe e kishte tërhequr zvarrë deri në dhomën e gjumit, ku e kishte goditur disa herë me grusht në fytyrë dhe në pjesë të tjera të trupit.
Viktima kishte tentuar të thërrasë Policinë për ndihmë, por ai ia kishte marrë telefonin nga dora dhe e kishte përdorur si mjet për ta goditur sërish në fytyrë, duke i shkaktuar lëndime të lehta trupore.
Për rastin është njoftuar Qendra për Punë Sociale, Mbrojtësi i Viktimave, si dhe Prokuroria, ku me urdher i dyshuari është dërguar në mbajtje për 48-orë.
Ekskluzive: E shtyn babanë nga shkallët pas një debati – 15-vjeçari nga Fushë Kosova përfundon në mbajtje
Numri i rasteve të dhunës në familje ka marrë përmasa shqetësuese në vendin tonë, pasi çdo ditë persona të ndryshëm përfundojnë në pranga si të dyshuar për dhunë ndaj familjarëve. Këto raste bëhen edhe më të rënda, kur viktima janë prindërit të cilët përjetojnë dhunë psikike e fizike nga fëmijët e tyre, raporton Gazeta Sinjali.
Një rast i tillë ka ndodhur së fundmi në Fushë Kosovë, ku një i mitur është arrestuar nga Policia, pasi ka ushtruar dhunë fizike ndaj babait të tij, duke e shtyrë nga shkallët dhe duke i shkaktuar lëndime trupore, raporton Gazeta Sinjali.
Burimet e Sinjalit bëjnë me dije se ngjarja ka ndodhur dje, rreth orës 12:30, në rrugën “Gjirokastra”, ku pas një mosmarrëveshjeje verbale në familje, i mituri ka reaguar me dhunë fizike ndaj babait të tij.
Sipas dëshmisë së viktimës, pasi kishte përfunduar debati mes tyre, djali i tij e kishte shtyrë atë nga shkallët, kështu duke i shkaktuar lëndime në këmbë, me ç’rast viktimës i është ofruar ndihmë mjekësore.
15-vjeçari është intervistuar në prani të përfaqësuesit të Qendrës për Punë Sociale, ndërsa rasti është iniciuar si “Dhunë në familje” dhe është dërguar në Qendrën e Mbajtjes për 24 orë.
Ekskluzive: Ky është i arrestuari që dyshohet se shkaktoi aksidentin me fatalitet në Drenas
Një ngjarje e rëndë ka ndodhur dje në Drenas, ku si pasojë e një aksidenti të rëndë mes një veture dhe një motoçiklete, një person ka humbur jetën, raporton Gazeta Sinjali.
Lidhur me këtë, Sinjali ka mësuar se viktima e këtij aksidenti është Aldion Mulaj, i cili ishte në motoçikletë.
Sinjali mëson ekskluzivisht se i dyshuari për aksidentin me fatalitet është Alfred Hamza, nga fshati Shtuticë e Drenasit.
Lajmin e kanë konfirmuar edhe nga Policia e Kosovës
“Sot rreth orës 15:00 kemi pranuar informatën se në fshatin Terstenik të Drenasit, ka ndodhur një aksident trafiku me pasoja fatale. Në këtë aksident, kanë qenë të përfshira, një motoçikletë dhe një automjet. Si pasojë e aksidentit, lëndime trupore kanë pësuar dy personat që ishin në motoçikletë, njëri prej të cilëve nuk ka arritë të përballojë plagët dhe i njëjti ka ndërruar jetë“, thuhet në konfirmim.
Ndërsa, Policia ka nisur hetimet për zbardhjen e rrethanave që kanë quar deri te ky aksident trafiku.
Mashtrimet përmes mesazheve, Posta e Kosovës iu bën thirrje qytetarëve të mos hapin linqet
Posta e Kosovës iu ka bërë thirrje qytetarëve të Kosovës të mos hapin linqet nga mesazhet e dyshimta për të cilën dhe paralajmëroi se palë të panjohura janë duke dërguar mesazhe mashtruese përdoruesëve, duke u paraqitur si Posta e Kosovës.
Lidhur me këtë rast, Posta e Kosovës ka njoftuar se kanë informuar organet kompetente dhe bëri të ditur se është duke bashkëpunuar me to për zbardhjen e rastit.
Ekskluzive: Ky është 21-vjeçari që shau e kërcënoi Policinë në Ferizaj – iu sekuestrohen një thikë dhe rizlla
Nuk janë të rralla rastet kur zyrtarët policorë ballafaqohen me kërcënime serioze nga qytetarë në qytete të ndryshme të Kosovës, qoftë kur janë në uniformë apo edhe gjatë detyrës zyrtare. Kështu ka ndodhur edhe mbrëmë në Ferizaj, ku një polic u kërcënua seriozisht nga një 21-vjeçar, raporton Gazeta Sinjali.
Siç mëson Sinjali se ngjarja ka ndodhur rreth orës 19:30 në rrugën “Naim Beka”, atëherë kur njësia policore po e kryente detyrën e saj në teren.
Gazeta Sinjali mëson ekskluzivisht se i dyshuari është Denis Ratkoceri, rreth 21 vjeçar.
Tek i njëjti gjatë bastisjes trupore u gjet një thikë dhe rizlla, që përdoret për mbështjelljen e substancave narkotike.
Mirëpo, situata nuk qëndroi në qetësi, derisa Ratkoceri eskaloi gjatë shoqërimit në veturën zyrtare, ku i dyshuari filloi t’i shante, t’i kërcënonte dhe madje kapi për rrobe një nga zyrtarët policorë.
Përballë kësaj situate, zyrtarët policorë reaguan menjëherë, duke e prangosur dhe shoqëruar me masa sigurie në stacionin policor, ku thika iu sekuestrua dhe u përpilua vërtetim për sekuestrim të thikës, rizlles.
Ndaj tij, Prokurori e ka iniciuar rastin si “Kanosje”, ndërsa i dyshuari do të procesohet penalisht në përputhje me ligjin.
Ekskluzive: 21-vjeçari kapet me Policinë në Ferizaj – e shan, e kërcënon dhe i gjendet thikë e rizlla
Shënim: Personi i apostrofuar në këtë artikull prezumohet i pafajshëm derisa fajësia e tjj të mos provohet me vendim të formës së prerë nga gjykata.
Arrestohet shoferi që dyshohet se shkaktoi aksidentin me fatalitet në Drenas
Një ngjarje e rëndë ka ndodhur dje në Drenas, ku si pasojë e një aksidenti të rëndë mes një veture dhe një motoçiklete, një person ka humbur jetën, raporton Gazeta Sinjali.
Sinjali mëson se viktima e këtij aksidenti është Aldion Mulaj, i cili ishte në motoçikletë.
Vdekja e viktimës është konstatuar nga ekipet mjekësore në QKMF-në e Drenasit.
Ndërkaq, nga ky aksident i lënduar ka mbetur edhe një person tjetër.
Lidhur me rastin, Policia ka konfirmuar se i dyshauri është arrestuar dhe intervistimit është dërguar në mbajtje.
Policia ka nisur hetimet për zbardhjen e rrethanave që kanë quar deri te ky aksident trafiku.
Ekskluzive: Ky është 31-vjeçari që përfundoi në pranga në Aeroport – tentoi të ikte jashtë vendit
Siguria publike në Kosovë konsiderohet se po cenohet nga krime të natyrave të ndryshme, e sidomos nga vjedhjet e grabitjet e armatosura, fenomen ky mjaft shqetësues, që po shkakton humbje e pasiguri për shtëpitë private, bizneset dhe jo vetëm. Para pesë muajsh, Gazeta Sinjali ka raportuar lidhur me një cak të grabitjes që ka qenë një shtetas turk në Prishtinë.
Siç merr vesh Sinjali kjo grabitje ka çuar në arrestimin e një personi të dyshuar, i cili ishte në kërkim për muaj të tërë.
Gazeta Sinjali mëson ekskluzivisht se i arrestuar mbrëmë është Besart Januzi, rreth 31-vjeçar, i cili tentonte të largohej nga vendi.
Burime brenda hetuesisë bëjnë me dije se ndaj tij kishte letër rreshtimi për rastin e grabitjes që kishte ndodhur më 15 nëntor 2024, në rrugën “Ahmet Krasniqi” në Prishtinë.
Sipas deklarimeve të vikitimës me shtetësi turke, ngjarja kishte ndodhur rreth orës 01:45 të mëngjesit, kur ai ishte ndalur nga një veturë e zezë, nga e cila dolën dy persona të panjohur që me forcë i kishin grabitur çantën e dorës.
Gjatë kontrollit, Policia në qantën e Januzit ka gjetur: Dokumente personale (pasaportë, letërnjoftim dhe leje qarkullimi – të gjitha të shtetit turk), rreth 12-15 kartela bankare dhe 420 euro para të gatshme.
Pasi e kishin grabitur, të dyshuarit ishin larguar në drejtim të panjohur. Viktima kishte raportuar rastin në polici, ndërsa prokurori e kishte cilësuar rastin si “Grabitje”.
Pas arrestimit, 31-vjeçari është intervistuar, ndërkohë me urdhër të prokurorit për krime të rënda, ndaj tij është caktuar masa e ndalimit prej 48 orësh dhe është dërguar në mbajtje.
Ekskluzive: E grabitën në rrugë në Prishtinë, i morën para, dokumente e kartela – njëri nga të dyshuarit arrestohet në Aeroport pas 5 muajsh
Shënim: Personi i apostrofuar në këtë artikull prezumohet i pafajshëm derisa fajësia e tjj të mos provohet me vendim të formës së prerë nga gjykata.
Ekskluzive: E grabitën në rrugë në Prishtinë, i morën para, dokumente e kartela – njëri nga të dyshuarit arrestohet në Aeroport pas 5 muajsh
Siguria publike në Kosovë konsiderohet se po cenohet nga krime të natyrave të ndryshme, e sidomos nga vjedhjet e grabitjet e armatosura, fenomen ky mjaft shqetësues, që po shkakton humbje e pasiguri për shtëpitë private, bizneset dhe jo vetëm. Para pesë muajsh, Gazeta Sinjali ka raportuar lidhur me një cak të grabitjes që ka qenë një shtetas turk në Prishtinë.
Siç merr vesh Sinjali kjo grabitje ka çuar në arrestimin e një personi të dyshuar, i cili ishte në kërkim për muaj të tërë.
Gazeta Sinjali mëson se personi i arrestuar është një 31-vjeçar, i cili më 17 prill 2025, është kapur në Aeroportin “Adem Jashari”, derisa tentonte të largohej nga vendi.
Burime brenda hetuesisë bëjnë me dije se ndaj tij kishte letër rreshtimi për rastin e grabitjes që kishte ndodhur më 15 nëntor 2024, në rrugën “Ahmet Krasniqi” në Prishtinë.
Sipas deklarimeve të viktimës me shtetësi turke, ngjarja kishte ndodhur rreth orës 01:45 të mëngjesit, kur ai ishte ndalur nga një veturë e zezë, nga e cila dolën dy persona të panjohur që me forcë i kishin grabitur çantën e dorës.
Gjatë kontrollit, Policia në qantën e të dyshuarit ka gjetur: Dokumente personale (pasaportë, letërnjoftim dhe leje qarkullimi – të gjitha të shtetit turk), rreth 12-15 kartela bankare dhe 420 euro para të gatshme.
Pasi e kishin grabitur, të dyshuarit ishin larguar në drejtim të panjohur. Viktima kishte raportuar rastin në polici, ndërsa prokurori e kishte cilësuar rastin si “Grabitje”.
Pas arrestimit, 31-vjeçari është intervistuar, ndërkohë me urdhër të prokurorit për krime të rënda, ndaj tij është caktuar masa e ndalimit prej 48 orësh dhe është dërguar në mbajtje.
Ekskluzive: U denoncua për dhunë në familje, 39-vjeçari kapet me arsenal armësh në Gracanicë
Një operacion i Policisë në Graçanicë ka rezultuar me zbulimin e një arsenali armësh në shtëpinë e një të dyshuari, pas një informacioni të siguruar nga një dëshmitare në një rast të dhunës në familje.
Burime të Gazetës Sinjali brenda hetuesisë bëjnë të ditur se bastisja është realizuar mbrëmë, më 17 prill, rreth orës 22:30, në fshatin Dobrotin.
Sinjali mëson ekskluzivisht se i dyshuari është Goran Pereniq, rreth 39-vjeçar i cili është kapur me disa armë dhe pajisje ushtarake për të cilat nuk posedonte asnjë leje.
Gjatë kontrollit në shtëpinë e tij, të kryer nga njësitë patrulluese dhe hetimore të Stacionit Policor në Graçanicë, janë sekuestruar: Një pushkë gjahu, një karabinë gjahu, një dylbi optik për armë, rreth 50 fishekë, si dhe 3 radio-lidhje.
I dyshuari nuk ka rezistuar, por ka pranuar posedimin e armëve. Rasti është proceduar te prokurori kujdestar, i cili ka udhëruar inicimin e hetimeve për veprën penale “Përvetësim, kontroll ose posedim i paautorizuar i armëve”.
Ndaj Pereniq është caktuar masa e ndalimit për 48 orë dhe ai është dërguar në Qendrën e mbajtjes në Graçanicë.
Sinjali do të vazhdojë të raportojë për çdo zhvillim të ri nga ky rast.
Ekskluzive: Ky është 40-vjeçari që përfundoi në pranga pasi ushtroi dhunë ndaj gruas së tij në Malishevë
Numri i rasteve të dhunës në familje në vendin tonë ka marrë përmasa shqetësuese. Çdo ditë raportohen raste ku viktima zakonisht janë gratë dhe vajzat që përjetojnë dhunë psikike e fizike nga bashkëshortët e tyre dhe anëtarët tjerë të familjes. Një rast i tillë është raportuar së fundmi në fshatin Maxharrë të Malishevës, ku një grua ka përjetuar dhunë të vazhdueshme nga bashkëshorti i saj, raporton Gazeta Sinjali.
Sinjali mëson ekskluzivisht se i dyshuari në lidhje me këtë rast është 40-vjeçari, Arben Kastrati.
Rasti ka ndodhur sot rreth orës 12:00, kur Stacioni Policor në Malishevë është njoftua për një incident të dhunës familjare.
Burimet e Sinjali kanë bërë me dije se 40-vjeçari ka ushtruar dhunë fizike dhe psiçike ndaj bashkëshortes së tij (rreth 36-vjeçare).
Sipas dëshmisë së viktimës, dhuna ka qenë e vazhdueshme, ndërsa incidenti i fundit ndodhi pas një mosmarrëveshjeje verbale, kur burri e kishte kapur për rroba dhe duar, e kishte fyer dhe kishte përdorur gjuhë të rëndë ndaj saj.
Viktima është intervistuar në stacionin policor dhe më pas është dërguar për kontroll mjekësor.
Me pëlqimin e saj, ajo është larguar bashkë me fëmijën 7-vjeçar dhe është strehuar në shtëpinë e prindërve të saj në fshatin Dabidol të Rahovecit.
I dyshuari është siguruar nga njësitë policore dhe gjatë intervistimit ka pranuar se kanë pasur një përplasje me bashkëshorten, duke pohuar se e ka shtyrë dhe i ka thënë fjalë fyese.
Me urdher të Prokurorit, i dyshuari është dërguar në mbajtje për 48-orë, ndërkaq rasti është inicuar si “Dhunë në familje”.
Hetimet në lidhje me këtë ngjarje janë duke vazhduar.
Arrestohen katër të mitur në Mitrovicë, dyshohen për vjedhje të rëndë
Katër të mitur janë arrestuar pasi po dyshohen për një vjedhje të rëndë që ka ndodhur më 3 prill 2025 në rrugën “Çamëria” në Mitrovicë.
Sipas informatave zyrtare, arrestimi është bërë si rezultat i hetimeve intensive të zhvilluara nga hetuesit e Sektorit rajonal të hetimeve, në bashkëpunim me teknikët e kriminalistikës.
Të dyshuarit, në bashkëkryerje, dyshohet se kanë hyrë me forcë në një shtëpi private dhe kanë vjedhur një sasi të konsiderueshme të arit.
Pas arrestimit, të miturit janë intervistuar dhe ndaj tyre është caktuar masa e ndalimit policor prej 48-orësh, me vendim të prokurorit të rastit.
Hetimet janë në vijim dhe autoritetet janë duke punuar për gjetjen e provave materiale që lidhen me rastin.
Vetëm gjatë 18 ditëve të para të prillit janë arrestuar 28 persona të dyshuar për vjedhje
Policia e Kosovës ka njoftuar se në kuadër të angazhimeve të saj të vazhdueshme për parandalimin dhe luftimin e veprave penale, ka zhvilluar një sërë veprimesh operative e hetimore, raporton Gazeta Sinjali.
Sipas policisë, që nga data 1 prill deri më sot, kanë arritur që të zbulojnë raste të vjedhjeve dhe si rezultat i këtyre veprimeve, janë identifikuar dhe proceduar në Prokurori gjithsej 28 persona të dyshuar, ndaj të cilëve u është ngritur kallëzim penal.
Njoftimi i plotë:
Policia e Kryeqytetit e përkushtuar për ruajtjen e rendit dhe sigurisë
Policia e Kryeqytetit, në kuadër të angazhimeve të saj të vazhdueshme për parandalimin dhe luftimin e veprave penale, ka zhvilluar një sërë veprimesh operative e hetimore.
Që nga data 1 prill deri sot, hetuesit policor kanë arritur që të zbulojnë disa raste të vjedhjeve dhe vjedhjeve të rënda në zona të ndryshme të Kryeqytetit.
Si rezultat i këtyre veprimeve, janë identifikuar dhe proceduar në Prokurori gjithsej 28 persona të dyshuar, ndaj të cilëve janë ngritur kallëzime penale.
Policia e Kryeqytetit mbetet e përkushtuar në ruajtjen e rendit dhe sigurisë publike dhe falënderon qytetarët për bashkëpunimin dhe besimin e vazhdueshëm.
Simon dë Bovuar (Simone Lucie Ernestine Marie Bertrand de Beauvoir, Paris, 9.1.1908 – Paris, 14. 4.1986) është prozatore franceze. Vjen nga një familje qytetare të kamur. U edukua në frymën katolike. E lë fenë dhe bëhet kritikuese radikale e dogmave dhe e miteve të qytetërimeve. Deri në vitin 1945 ka qenë profesoreshë universitare e filozofisë. Më pas i përkushtohet letërsisë. Ka qenë luftëtare për lirinë personale dhe për liritë njerëzore, sidomos për emancipimin e femrës. Ka qenë mbështetëse e prerë e komunikimit dhe e mirëkuptimit midis njerëzve. Ka qenë bashkudhëtare e romancierit, filozofit, dramaturgut dhe kritikut francez Zhan-Pol Sartrë (Jean-Paul Sartre, 1905-1980). Filozofi ateist – Sartri, është i vetmi shkrimtar që e ka refuzuar çmimin “Nobel”. Volteri i Evropës i mesit të qindvjeçarit XX, Sartri ishte filozof ekzistencialist. Ekzistencializmit i kontribuoi dukshëm edhe Simon dë Bovuar. Në romanin e parë “Mysafirja” (L’Invitée, 1943)gruas tradicionale ia kundërvë gruan e pavarur dhe liberale. Akoma më radikale është në esenë “Gjinia tjetër” (Le Deuxième sexe, 1949) e cila me një rebelim deri atëherë të paparë foli për nënshtrimin e femrës. Pozitën e femrës e paraqet që nga fëmijëria deri në pleqëri, duke e parë nga këndvështrimi i historisë njerëzore, i religjionit, i letërsisë, i zakoneve dhe i moralit. Duke i tronditur mitet për feministët pasiv, i dha një nxitje të fuqishme lëvizjes feministë në Francë. Në romanet “Gjaku i huaj” (Lë Sang des autres, 1945), “Çdo njeri vdes” (Tous les hommes sont mortels, 1946) dhe në dramën “Gojët e padobishme” (Les Bouches inutiles, 1945) merret me përgjegjësinë e njeriut ndaj të afërmit. Romani “Mandarinat” (Les Mandarins, 1954) dëshmon për dëshpërimin me humanizmin. I paraqet dilemat e intelektualëve francezë të majtë në periudhën e pasluftës (së Dytë Botërore), pavendosmërinë e tyre për t’i dënuar kampet e përqendrimitnë Bashkimin Sovjetik. Shkallë-shkallë, gjithnjë më tepër u kushtohet eseve dhe kujtimeve (memoareve). Në përputhje me idetë e Sartrit, mendimin ekzistencialist të vet Simon dë Bovuar e artikulon në mënyrë më të qartë në esenë “Piri dhe Kineasi” (Pyrrhus et Cinéas, 1944).
Librat e saj me kujtime kritika i përshëndeti njëzëri: “Kujtimet e një vashe të edukuar mirë” (Mémoires d’une jeune fille rangée, 1958), “Forca e sendeve” (La Force des choses, 1963)“Një vdekje tejet e ëmbël” (Une mort très douce, 1964), në të cilat me zgjuarsi dhe në mënyrë kritike e paraqet fëmijërinë e vet, kërkimin e lirisë dhe të afirmimit përkundër rrugëve të përcaktuara. Ato janë dëshmi e çmueshme e përplasjeve intelektuale në periudhën e pas Luftës së Dytë Botërore, sidomos në grupin e ekzistencialistëve. Veprat e saj të mëvonshme i kushtohen moshës së pjekur, pleqërisë dhe vdekjes: “Gruaja e rraskapitur” (La Femme rompue, 1967), “Pleqëria” (La Vieillese, 1970).
Simon dë Bovuar me luftën e vet për dinjitet njerëzor dhe për zbulimin e padrejtësive shoqërore ndikoi fuqishëm në rrjedhat letrare.
Një burrë është arrestuar në Tetovë, pasi që i njëjti e kishte sulmuar fizikisht gruan e tij.
Me datë 18.04.2025, në ora 03.00 në Tetovë, policia e Tetovës ka ndaluar personin B.R. (46 vjeç) nga Tetova, duke vepruar sipas denoncimit të mëparshëm se kishte sulmuar fizikisht gruan e tij 46-vjeçare në shtëpinë e tyre familjare. Ai është ndaluar në stacionin policor dhe pas dokumentimit të rastit do të përballet me kallëzim përkatës.
Xhindi. Figurë në mitologjinë shqiptare. Kjo qenie e mbinatyrshme, xhind, nga turq. cin dhe e lidhur me gr. e sot. Tà Toívia, haset edhe në folklorin arab e oriental. Mund të marrë të dyja trajtat, të njeriut e të kafshës. Xhindet fillimisht janë hije të të vdekurve që nuk kanë gjetur prehje në varr për shkak të mëkateve që kanë kryer më parë ose sepse kanë qenë fyer. Thuhet se dalin natën dhe pushtojnë personin që i ka fyer, e nga kjo vjen shprehja “e zunë xhindet,” dmth. shkalloi, u marros. Xhindet nuk mund të shihen me sy në rrethana normale, ndonëse njerëzit e shenjtë nganjëherë e dijnë se ku mund të gjenden. Prania e tyre shpesh lajmërohet me kërcitjen e derës ose me dridhjen e flakës së qiriut. Nganjëherë xhindet pushtojnë një shtëpi të tërë dhe, që prej atij çasti, askush nuk mund të jetojë më aty. Xhindet mund të kundërpërgjigjen në mënyrë shumë agresive në se dikush i shqetëson gjatë festave të tyre, ua shkel fëmijët ose u hedh mbi krye ujë të nxehtë nga dritaret.
Në përrallat popullore shqiptare, xhindet jetojnë ose mbi tokë ose në mbretërinë e tyre të botës së nëndheshme. Ata mund të martohen e të bëjnë fëmijë dhe të kenë mbretin e tyre. Ata gjithashtu kanë festat e të kremtet e tyre, ndër to synetin. Në një përrallë nga krahina e Tomorit, dymbëdhjetë xhinde jetonin në një pus me nënën e tyre. Qerosi, i cili zbriti në pus, i vrau dhe, si përfundim, liroi dymbëdhjetë vashat që ishin burgosur prej tyre. Xhindet janë meshkuj e femra, si dhe myslimanë, të krishterë e çifutë. Shumë syresh kanë aftësi magjike për të bërë të mira. Në përrallën Arap Uzengjia, djali i mbretit të njerëzve bie në dashuri me vajzën e mbretit të xhindeve. Ja një fragment:
Kohët kaluan dhe djali mbushi njëzet vjeç. I pëlqente të dilte për gjah hipur në kalë. Një ditë humbi rrugën dhe u gjend para një lumi të madh sa Vjosa. Kur po kalonte kaluar anës lumit, pa në anën tjetër një vajzë të bukur që kishte dalë gjithashtu për gjah bashkë me shërbëtorët e me langonjtë. Vajza ishte e bija e një mbreti, kurse mbreti ishte mbret i xhindëve. Prandaj ajo ishte vajzë xhindi e jo krijesë njerëzore.
Kur e pa vajzën e bukur, djali ra në dashuri me të dhe zuri të kthehej ditë për ditë në po atë vend për ta parë. Një ditë nuk duroi më. I nguli mamuzet kalit dhe ai u hodh e kapërceu lumin matanë. Pastaj iu afrua vajzës dhe i foli. Vajza e pyeti, “Ç’do këtu në tokën time?” “Dua të të bëj një pyetje,” iu përgjigj djaloshi, “po digjem për ty. A më do apo jo?” Vajza e vështroi djaloshin e bukur dhe ra në dashuri me të, e aty për aty i tha, “Unë të dua pesë herë më shumë se ç’më do ti mua, por, për shkak të familjeve tona, është punë që s’bëhet. Yt atë është mbret dhe im atë është mbret, por yt atë është mbret njerëzish, kurse im atë është mbret xhindësh. Punë që s’bëhet. “Po ç’mund të bëjmë që të rrimë bashkë?” iu lut djaloshi, “sepse unë nuk rri dot pa ty.
Vajza nxori nga xhepi një fetë bukë të thekur dhe i tha djaloshit, “Merr këtë copë bukë të thekur dhe kthehu në shtëpi. Kur të mbërrish atje, hiqu sikur je i sëmurë për vdekje dhe mos fut në gojë për të ngrënë asgjë nga ato që do të japin. Kur të mos kesh njeri pranë, ha këtë copë bukë. Pastaj ata do të të pyesin çfarë dëshiron. Sa herë që të pyesin, thuaju se nuk do asgjë. Në fund, ata do të të pyesin: A nuk do të kesh një të fejuar? Ti vetëm lësho një psherëtimë të thellë dhe ata do ta kuptojnë se ke rënë në dashuri me mua, por se ne nuk mund të rrimë bashkë.” Pastaj të dy u ndanë.
Djaloshi u kthye në shtëpi dhe ra si i sëmurë. Ata i sollën për të ngrënë, por djaloshi nuk zuri gjë me dorë. Mbreti u çoi fjalë të gjithë doktorëve, sepse e kishte djalë të vetëm, që nuk ia gjeje shokun. Por sado që u munduan, doktorët nuk e gjetën ç’kishte djali.
Ndërkaq, njëri prej barinjve të mbretit ishte rrugës duke ardhur në pallat për t’i sjellë mbretit një qingj, kurse një kopshtar ishte edhe ai rrugës për t’i sjellë mbretit një pjepër. Të dy u poqën në udhë dhe e pyetën njëi-tjetrin ku po shkonin. “Po shkoj te mbreti,” i tha i pari. “Edhe unë,” i tha i dyti, “sepse e ka djalin sëmurë.” Të dy vazhduan rrugën dhe sosën në pallatin e mbretit, ku dorëzuan peshqeshet e tyre. Kur e pa djaloshin, kopshtari e kuptoi në vend se ai nuk ishte i sëmurë fare, por kishte rënë në dashuri. Prandaj ai tha, “Nxirri të gjithë jashtë nga dhoma. Edhe ju, imzot, dilni jashtë. Më lini vetëm me djalin, besoj se kam për ta shëruar.” Mbreti u përgjigj, “Ashtu qoftë,” dhe i nxori të gjithë jashtë dhomës, duke e lënë kopshtarin vetëm për vetëm me djalin. Kopshtari zuri ta pyesë djalin se çfarë dëshironte dhe i përmendi lloj-lloj gjërash. Djaloshi përgjigjej herë pas here, “Asgjë nuk dua.” Në fund kopshtari e pyeti, “A mos do bijën e mbretit të xhindëve?” Djaloshi psherëtiu thellë dhe u përgjigj, “Po, atë dua.” Kopshtari pastaj i tha, “Do t’i them mbretit dhe, kur të ngrihesh, çdo gjë do të rregullohet.”
Kopshtari vajti te mbreti dhe i tha, “Djali tani u bë mirë dhe është ngritur më këmbë. Sikundër mund ta shihni, ka dalë jashtë për të marrë kalin. Nuk kishte tjetër gjë, veçse kishte rënë në dashuri me bijën e mbretit të xhindëve. Duhet t’ia sillni këtu si nuse, përndryshe djalin do ta hajë meraku aq shumë sa do ta humbisni.” Mbreti pranoi menjëherë. I dërgoi fjalë mbretit të xhindëve dhe e ftoi për gosti.
Kur erdhi mbreti i xhindëve, filloi festa që zgjati gjithë javën me të ngrëna e të pira, me këngë e valle e lojëra. Pastaj mbreti i njerëzve i tha mbretit të xhindëve, “Ne më në fund arritëm ta njohim njëri-tjetrin dhe tani e tutje do të jemi miq. Por unë do të doja të ishim jo vetëm miq.” “Si të dëshironi,” iu përgjigj mbreti i xhindëve. “Më jep vajzën për nuse për djalin tim, “i tha mbreti, “atëhere do të jemi krushq.” “Bukur fort, ashtu të bëhet,” tha mbreti i xhindëve. Kësisoj, të dy mbretërit u bënë krushq dhe këmbyen unazat.
Kur mbreti i xhindëve u kthye në pallatin e tij, e shoqja e priti dhe e pyeti, “Si ia çove në gostinë e mbretit?” Ai iu përgjigj, “Si s’ka më mirë, më pritën me ndere e bujari dhe më pas u bëmë krushq, sepse e dhashë vajzën tonë nuse për djalin e mbretit.” Kur dëgjoi këto fjalë, ajo klithi me të madhe, “C’thua, dashke t’ia japim vajzën nuse për njerëzit? Kurrën e kurrës! Në ke dhënë fjalën, ke bërë një punë shumë të ligë!” Ajo u ngrit menjëherë, e kapi vajzën për dore dhe bashkë me të vajti në një pjesë tjetër të botës, ku jetonte një mbret tjetër xhindësh.
(H. Pedersen 1895, ff. 35-46).
kr. E. Cozzi 1999, f. 455; F. Nopcsa, Religiöse Anschauungen, E. Çabej 1966, f. 373; G. Stadtmüller 1954, ff. 220-221; M. Lambertz 1973, f. 507; T. Dhama 1988, f. 247; R. Elsie
1994 ff. 61-62
Marrë nga: Robert Elsie
Leksiku i Kulturës Popullore Shqiptare
BESIME, MITOLOGJI, FE, DOKE, RITE, FESTA DHE VEÇORI KULTURORE
“Që kur i eliminova, përveç humbjes së peshës, ndihem tepër më mirë”, komentoi Matteo Grandi për ndryshimin e tij si në shëndetin fizik ashtu edhe në atë mendor.
Kuzhinieri i njohur italian, Matteo Grandi, 34 vjeç, ndau sekretin e humbjes së 90 kg në 8 muaj. E gjitha kishte të bënte me eliminimin e karbohidrateve dhe sheqerit nga dieta e tij.
“E dija tashmë se sheqernat dhe karbohidratet ishin fajtorët kryesorë të shtimit tim në peshë. Që nga eliminimi i tyre, përveç humbjes së peshës, ndihem tepër më mirë. Energjia ime është në kulm, mendja ime është gjithmonë e kthjellët dhe jam dy herë më produktiv në punë. Ka qenë një ndryshim i plotë i lojës ,” ka deklaruar Matteo për mediat italiane, i cili më parë peshonte mbi 185 kg.
Shefi i kuzhinës zbuloi se filloi të vinte re ndryshime pozitive në trupin e tij që në fillim: “I humba 15 kilogramët e parë, lëkura ime u përmirësua, psoriasis në bërryla u zhduk… madje edhe djersa ime pushoi së mbajturi erë. Ishte e qartë se trupi im ishte i përflakur .”
Përveç dietës, kuzhinieri i përmbahet agjërimit me ndërprerje , duke ngrënë vetëm 2 herë në ditë. “Në mesditë: vezë, salmon, avokado, gjoks pule… dhe në orën 17: perime jeshile, mish, peshk, molusqe apo krustace”, tha ai dhe bën edhe ushtrime. Unë shkoj në palestër, shkoj në ski, vrapoj, zgjohem me kokën shumë të kthjellët, ndërsa më parë ishte në luftë për t’u ngritur”, tha ai./TetovaNews
Kryeministrja italiane, Giorgia Meloni tha se presidenti amerikan Donald Trump ka pranuar ftesën e saj për të shkuar në Itali për një vizitë zyrtare, duke shtuar se do të ketë mundësinë të takohet edhe me liderë të tjerë evropianë.
Duke folur së bashku me Trump në Zyrën Ovale, Meloni, e cila drejton partinë e krahut të djathtë të Italisë, Vëllezërit e Italisë, përdori ngjashmëritë e saj politike me Trump dhe preku gjithashtu luftën në Ukrainë, një çështje që ka shkaktuar përçarje midis SHBA-së dhe Evropës.
“Qëllimi për mua është ta bëj Perëndimin përsëri të madh dhe mendoj se së bashku mund ta bëjmë këtë”, tha ajo, duke iu drejtuar Trump.
“Ne mundemi”, u përgjigj presidenti.
Meloni tha se ajo gjithashtu besonte se SHBA dhe Evropa mund të punojnë së bashku për arritjen e paqes “të drejtë dhe të qëndrueshme” në Ukrainë.
“Ne e kemi mbrojtur lirinë e Ukrainës së bashku”, përfundoi Meloni.
Trump pret Melonin në Shtëpinë Bardhë, presidenti i SHBA: Do kemi me patjetër një marrëveshje tregtare me BE
Presidenti i 47-të i SHBA-së, Donald Trump, ka pritur sot në Shtëpinë e Bardhë kryeministren italiane, Giorgia Meloni, ku dhe deklaroi se do të ketë një marrë veshje me BE për tarifat për mallrat e importit.
“Do të ketë një marrëveshje tregtare, 100%, por do të jetë një marrëveshje e drejtë”, tha ai.
Nga ana tjetër, edhe Meloni tha se është e bindur se mund të arrijë një marrëveshje me Donald Trump.
“Jam e sigurt se mund të bëjmë një marrëveshje. Unë jam këtu për të ndihmuar me këtë. Unë mendoj se mënyra më e mirë është që ne thjesht të flasim sinqerisht,” thotë ajo.
Trump e cilësoi Melonin si në kryeministre të madhe dhe që sipas tij, bën një punë fantastike.
“Meloni më pëlqen shumë. Unë mendoj se ajo është një kryeministre e madhe, po bën një punë fantastike,” thotë ai. “Ajo është një nga udhëheqësit e vërtetë të botës,” tha ai.
Meloni është lideri i parë evropian që viziton Uashingtonin që kur Trump vendosi tarifa 20% në BE në fillim të këtij muaji. Tarifa tashmë është ndërprerë për 90 ditë, duke i dhënë BE-së dhe SHBA-së një shans për të negociuar.
Zyrtarë të lartë të administratës Trump, në një konferencë për gazetarët para takimit, theksuan rolin e Melonit si bashkëbiseduese te vlefshëme të presidentit amerikan me Bashkimin Evropian, për çështje të tilla si tregtia, imigracioni dhe kërkimi i një zgjidhjeje për luftën në Ukrainë.
Biseda Trump-Meloni:
Trump: Kam shumë besim se do të arrijmë një marrëveshje tregtare me BE. Jam krenar që jam sot këtu me Giorgia Melonin.
Meloni: Jam e sigurt që mund të arrijmë një dakortësi mes SHBA e BE mbi tarifat tregtare.
Meloni: Besoj se duhet biseduar qartë e të puqemi në mes të rrugës. Mund të gjejmë një pikë dakortësie. Nuk jam për nacionalizëm perëndimor por së bashku mund të dalim më të fortë pasi ajo që duam është të forcojmë të dy brigjet e Atlantikut.
Meloni: Jam këtu për të ftuar Trump në Itali e në një takim me BE. Dëshëroj të ftoj Presidentin Trump në një vizitë zyrtare në vendin tonë e duam të organizojmë një takim me të e me Europën.
Trump: Giorgia Meloni më pëlqen shumë, një prej liderëve të vërtetë në botë. Një kryeministre e jashtëzakonshme që po bën një punë të jashtëzakonshme për Italinë.
Me datë 16.04.2025, në ora 11.45, në rrugën “Krume Ugrinoski” të Kërçovës, policia e Kërçovës ka ndaluar personin me inicialet E.Z. (28) nga qyteti i Kërçovës.
Ai kishte ndaluar një taksi në rrugën „29 Nëntori“ duke kërcënuar shoferin me një objekt të mprehtë dhe pastaj ka treguar sjellje agresive në dy shkolla të mesme, ku ka sulmuar fizikisht nxënësit dhe punonjësit.
Po ashtu, ai ka sulmuar një kalimtar të rastit në bregun e lumit Sushica dhe një punonjës të sigurisë në Qendrën Mjekësore të Kërçovës, duke shkaktuar dëmtime me objektin e mprehtë. Pas arrestimit, në ambientet e Policisë së Kërçovës , E. Z. ka sulmuar fizikisht një oficer policie. Pas dokumentimit të plotë të ngjarjes, ndaj tij do të paraqitet një kallëzim përkatës.
Приведен насилник од Кичево, со нож нападнал ученици, полициски службеници, обезбедување
Полициски службеници вчера во Кичево го привеле Е.З.(28), кој прво со закана со остар предмет сопрел такси возило и му се заканувал на возачот, по што во две средни училишта агресивно се однесувал и физички нападнал ученици и вработени.
Потоа нападнал и случаен минувач на Градскиот кеј на реката Сушица и вработен како обезбедување во Медицинскиот центар во Кичево, на кого му нанел повреда со остриот предмет, соопшти МВР.
Подоцна, откако бил приведен, во службени простории на ОВР Кичево Е.З. физички нападнал и полициски службеник. По целосно документирање на настанот, против него ќе биде поднесена соодветна пријава.
Një ngjarje e rëndë është raportuar në Librazhd, ku një mësues 55-vjeçar është ndaluar me dyshimin për ngacmim seksual ndaj një nxënëse të mitur. Sipas informacioneve nga policia, mësohet se në pranga është vënë 55-vjeçari Fatmir Hoxha, mësues në shkollën 9-vjeçare Rrajcë Skënderbej dhe banues në fshatin Rrajcë të bashkisë Përrenjas.
Sipas burimeve zyrtare nga Policia ndaj mësuesit Fatmir Hoxha kishte dy denoncime nga dy familja të dy nxënëseve 13 dhe 14 vjeçe të fshatit Rrajcë Skënderbeu të cilat pretendojnë se ai i përndiqte në mënyrë të përsëritur dhe i ngacmonte seksualisht. Komuniteti për sjelljen e padenjë të mësuesit 55 vjeçar kishte kërkuar më herë largimin e tij nga puna. Kallëzimi i bërë së fundi është marrë seriozisht nga strukturat përkatëse të policisë dhe pas një hetimi paraprak.
Pas denoncimit në polici mësuesi është larguar nga fshati dhe ndaj tij është marrë masa e ndalimit të menjëhershëm në aeroportin e Rinasit në tentativë për tu larguar jashtë Shqipërisë me avion.
Nga veprimet e para hetimore ka rezultuar se ngjarja është përsëritur në disa raste gjatë muajve të fundit çka ka shkaktuar shqetësim dhe frikë te e mitura dhe familja e saj. Autoritetet policore kanë sekuestruar gjithashtu prova të cilat dyshohet se mbështesin pretendimet e kallëzuesve. Policia e Librazhdit vijon hetimet për të dokumentuar plotësisht rastin dhe për të mbledhur të gjitha provat ligjore të nevojshme, ndërkohë që ndaj të ndaluarit do të merren masat përkatëse në bashkëpunim me Prokurorinë e Rrethit Gjyqësor të Elbasanit.
Ndaj shtetasit Fatmir Hoxha rëndon akuza për përndjekje dhe ngacmim seksual ndaj një të miture, vepra këto të dënueshme sipas legjislacionit penal shqiptar. Policia ka garantuar angazhimin maksimal të strukturave të saj për të ndjekur çdo rast të kësaj natyre dhe për të garantuar sigurinë e të miturve në çdo rrethanë.
Njoftimi i policisë:
Shërbimet e Komisariatit të Policisë Librazhd:
-ndaluan me iniciativë shtetasin F. H., 55 vjeç, pasi dyshohet se ka ngacmuar seksualisht, 2 nxënëse të shkollës ku ishte mësues;
Aktorja e njohur amerikane Michelle Trachtenberg, e cila u bë e famshme me rolin e saj në serialin hit “Gossip Girl”, ka ndërruar jetë për shkak të komplikacioneve të lidhura me diabetin. Ajo u gjet pa ndjenja në shtëpinë e saj në Manhattan në fund të muajit shkurt dhe ndërroi jetë pak më pas, në moshën 39-vjeçare.
Sipas burimeve të mediave amerikane analizat laboratorike konfirmuan se shkaku i vdekjes ishte natyrale, i lidhur me gjendjen e saj shëndetësore, duke shmangur kështu nevojën për autopsi. Familja e saj kishte kërkuar që mos të kryhej autopsia për arsye besimi, dhe Zyra e Mjekësisë Ligjore pranoi kërkesën pasi nuk kishte dyshime për rrethana të pazakonta.
Trachtenberg, e cila kishte kaluar një transplant të mëlçisë pak kohë para vdekjes, kishte kohë që përballej me probleme shëndetësore. Mediat e huaja raportuan se ajo ishte parë në gjendje të dobët fizike ditët para vdekjes, gjatë një darke me miq në një restorant në Nju Jork, ku sipas dëshmitarëve “mezi ecte dhe zbriste shkallët”.
Në muajin janar, ndjekësit e saj në rrjetet sociale shprehën shqetësimin për pamjen e saj në disa foto të postuara, por aktorja iu përgjigj komenteve duke deklaruar se ishte “e lumtur dhe e shëndetshme”.
Michelle Trachtenberg ishte e dashur për publikun që nga fëmijëria, duke filluar me rolet e saj në “Harriet the Spy”, “Buffy the Vampire Slayer” dhe më pas duke fituar vëmendje më të gjerë me rolin e Georgina Sparks në “Gossip Girl”. Humbja e saj ka prekur thellë fansat dhe industrinë e filmit, ndërsa shumë figura të njohura të Hollywood-it kanë shprehur ngushëllimet e tyre në rrjete sociale.
Gratë afgane po vuajnë nën ligjin e Sheriatit dhe sundimin e talebanëve, por nuk ka protesta apo marshime universitare për lirinë e tyre nga të ashtuquajturit aktivistë!
Që nga rikthimi i Talebanëve në pushtet në gusht 2021, ata kanë deklaruar se do të zbatojnë një version të rreptë të sheriatit në Afganistan. Kjo përfshin kufizime të ashpra për gratë (si ndalimi i arsimit për vajzat mbi moshën 12 vjeç, kufizimet në punësim dhe lëvizje), dënime publike (si rrahjet ose ekzekutimet për krime të caktuara), dhe imponimin e kodeve strikte të veshjes dhe sjelljes. Megjithatë, zbatimi ndryshon sipas rajoneve dhe interpretimit lokal të udhëheqësve talebanë.
