Dy të mbijetuarit e masakrës të Dubravës kanë rrëfyer edhe për momentin e daljes nga burgu të profesorit Ukshin Hoti, i zhdukur që nga ajo ditë, duke kërkuar që të zbardhet e vërteta dhe të merret vesh fati i profesorit.
Rasim Selmanaj dhe Bislim Zogaj, të dy të mbijetuar të masakrës të Dubravës, kanë rrëfyer tmerrin e atyre ditëve, duke vënë theksin tek përgatitja e saj, si mënyrë për t’i vrarë të gjithë të burgosurit shqiptarë aty.
Ata kanë rrëfyer edhe për momentin e daljes nga burgu të profesorit Ukshin Hoti, i zhdukur që nga ajo ditë, duke kërkuar që të zbardhet e vërteta dhe të merret vesh fati i profesorit.
“Kemi menduar se me lirimin e Ukshin Hotit, pas daljes ai do të bëjë sensibilizimin për gjendjen tonë, se në çfarë kushte jemi. Siç duket ka ndodhur më e keqja. Nuk kemi informacione zyrtare, mirëpo janë dëgjuar të shtëna armësh pas disa minutash. Dihet kush e ka shoqëruar Hotin kur ka dalë, mirëpo interesimi i shtetit është zero.
Kur dihen emrat pse të mos merren në pyetje ata persona? Edhe rastit i Ukshin Hotit vazhdon të trajtohet në heshtje, nuk ka veprime konkrete”, ka thënë Selmanaj në Info Magazine të Klan Kosovës.
Ndërsa doktori Zogaj ka kujtuar momente nga qëndrimi në një çeli burgu, qëndrueshmërinë e Hotit në tortura dhe momentet kur janë përshëndetur me të, para se të dilte për të mos u marrë më vesh çka ka ndodhur me të.
“Profesorin (Ukshin Hoti) e kujtoj, mendoj dhe jetoj me kohën sa kam jetuar me të në burg. I kam dy momente të veçanta me të, që s’mund t’i harroj, kur na kanë kthyer në burgun e Nishit. Në një moment kanë hyrë dy gardianë në dhomë dhe e kanë torturuar për 15 minuta. Gjatë krejt asaj kohe ai s’ka bërë as ‘of’.
Aty, përveç inteligjencës, e kam parë edhe qëndrueshmërinë e tij. Pastaj kur u kthyem në Dubravë kur ai u lirua. Ne shkuam të përshëndetemi me të. Ai s’mundi të përshëndetej me të gjithë, ndaj tha: ‘Megjithëse s’po mund të përshëndetem me të gjithë, do të shihemi së shpejti në Kosovën e lirë’”, kujton Zogaj momentet e ndarjes me profesor Hotin.
