Nga Arben Llalla

Me shkarkimin e Ditmir Bushatit si ministër i jashtëm servilat e injorantët e MPJ-së filluan të na tregojnë përralla duke na i shitur si “sekrete” diplomatike. Çunaku i i qejfit të valles greke Glevin Dervishi që herë jemi mësuar ta shohim si zëdhënës, këshilltar këtë fundviti na doli se qenka drejtor i MPJ. Ky “drejtor” na rrëfeu “patriotizmin” e Bushatit, se gjoja na paska bërë grekët të kërcejnë vallen e Osman Takës, çamit nga Filati.

Por, injoranca dhe skizofrenia e diplomacisë shqiptare s’ka fund. Nga fotot, filmimet dhe përgjimet e oficerëve të kontaktit doli se Bushati, Dervishi e të tjerë kërcyen Zorbën greke, ndërsa Kotzias dhe ekipin e tij merreshin me punët e tyre diplomatike duke thurrur intrigat antishqiptare. Se sa “patriot” është Bushati e dimë, sepse ai e mbushi diplomacinë me injorantë, servilë dhe njerëz të shërbimeve të huaja. Bushati e hoqi çamin zëvendësministrin e Jashtëm, Halil Hyseni për grekofonen Artemis Dralon. Shefi i kabinetit të Dimtir Bushatit ka qenë shtetasi shqiptar me kombësi dhe shtetësi greke, Pirro Vengu.

Diplomacia shqiptare nga Konsullata e Janinës, Selanikut dhe Ambasada në Athinë, Bushati i mbushi me diplomatë me kombësi greke. Çështja arriti sa konsull u bënë edhe shitësi i fruta-perimeve të pazarit të Volosit. Pa folur për diplomatët e shkollës së vjetër të UDB-së, të cilët vazhdojnë edhe në moshë të thyer të jenë ambasadorë apo konsuj.

Meqenëse Glevin Dervishi ende se ka të qartë pas kaq vitesh pune në MPJ se si funksionon ajo ministri, le të zbresë në katin e tretë dhe të pyes se çfarë informacionesh kanë oficerët e kontaktit për të, vallen greke që kërcen dhe ish-shefin e tij Ditmit Bushatin.

Sa për vallen e Osman Takës e gjithë Greqia e kërcen dhe e këndon me qejf pa asnjë problem, sepse ajo valle shqiptare ka vlerat e saj folklorike dhe grekët janë tuj plas që nuk po e “privatizojnë”, ashtu siç kanë bërë me vlerat e tjera kombëtare shqiptare duke filluar nga heronjtë e 1821, fustanella, iso-polifonia e kështu me radhë.

Këshilltari, zëdhënësi apo drejtori Dervishi duhet ta dijë se diplomacia shqiptare funksiononte shumë mirë, por janë politikanët dhe kategoria juaj servilosëse që e shkatërruan. Në MPJ nuk punojnë vetëm ata që shohim në media apo të tepsisë së Ramës, por edhe mijëra këshilltarë, informatorë, oficerë të dukshëm dhe të padukshëm, të cilët mbajnë peshën e rëndë të gafave apo shitblerjes kombëtare që bëjnë “diplomatët” si Bushati, Vengu apo edhe Dervishi. Prandaj, të lutem mos na nxirr më “sekrete” diplomatike të valles së Osman Takës, por dil e thuaj që kërkesat greke Ditmir Bushati i realizojë me sukses.

Frank Shkreli

Urimet e mia më të përzemërta për Vitin e Ri 2019 shokëve, miqve, kolegëve dhe bashkëpuntorve të mi, të afërt dhe të largët, sidomos lexuesve të nderuar të shkrimeve të mia modeste, në përgjithësi – në gazetat dhe portalet anë e mbanë trojeve shqiptare dhe në diasporë, të cilat me botimin e tyre, më kanë mundësuar shprehjen e lirë të mendimeve të mia në faqet e tyre të përditshme, në një hapësirë mediatike ku edhe është numri më i madh i lexuesve. Uroj një Vit të Ri për të gjithë, një vit në të cilin të gjithë ne shpresojmë të realizojmë ëndërrat dhe qëllimet e parealizuara deri tashti, si individ dhe si shoqëri, kudo që jetojmë. E bëj këtë urim, veçanërisht, për vëllëzërit dhe motrat tona anë e mbanë trojeve shqiptare, të cilët edhe pas pothuaj 30-vjet post-komunizëm dhe 10-vjet pavarësi e Kosovës, duket sikur endërrat e tyre për liri dhe demokraci të vërtetë për Kombin shqiptar dhe për integrimin e tij të plotë në proceset euro-atlantike, mbeten vetëm aq – endërra, endërra të pa realizuara, të pa arrijtura. Ju uroj lexuesve kudo dhe Kombit tonë në përgjithësi, që Viti i Ri 2019 të jetë një vit ndryshimesh për më mirë, një ndryshim të vërtetë të ri drejtimesh në strategjinë e politikës kombëtare, si dhe në përcaktimin e objektivave të reja për përmirësimin e jetës së përditshme, ekonomike dhe shoqërore të shqiptarëve, me një angazhim serioz nga klasa politike shqiptare, për realizimin e tyre.
Në prak të Vitit të Ri, fatkeqsisht, është vështirë të shihet se si mund të ndodhë një gjë e tillë. Nëqoftse viti që kaloi plot sfida, është një tregues i ngjarjeve të ardhëshme, Viti i Ri mund të jetë edhe më problematik për Shqipërinë dhe për Kosovën, me këto politika të papërgjegjëshme dhe përçarëse që po ndiqen, në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar.

U shprehi falënderimet dhe mirënjohjen time kuptimplotë të gjithë atyre zonjave dhe zotërive zemërbardhë e mendjendritur – kolegë e kolege, miq e dashamirë dhe lexues të rregullt – të cilët me komentet e tyre më japin kurajë dhe më nxisin të vazhdoj të shpreh mendimet e mia në faqet e shtypit – mendime të cilat shpesh mund të duken si ndryshe nga shumica e opinioneve që botohen në median shqiptare, anë e mbanë trojeve shqiptare dhe në diasporë. Kjo ndoshta nuk duhet të konsiderohet si një meritë e imja, por e fatit tim që kam jetuar dhe punuar për pothuaj një gjysëm shekulli në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe e rrethanave të tjera të jetës. Unë nuk e harroj kurrë brezin e patriotëve shqiptarë – shumica e të cilëve nuk janë më — që u detyruan të largoheshin nga Atdheu pas ardhjes në fuqi të komunizmit, me të cilët kam pas fatin të njihesha dhe të cilët spikaten në mua rëndësinë e ruajtjes së traditave stërgjyshore dhe lartësimin e shpirtit origjinal të shqiptarit ndër shekuj.

Megjithse larg vendlindjes për një periudhë gjysëm shekullore – në një mjedis krejt tjetër kulturor dhe gjuhësor — jam përpjekur mbrenda mundësive të mia modeste, që ndër të tjera, të pasqyroj dhe të vlerësoj traditat, si dhe përfaqsues të atyre traditave stërgjyshore shpesh të anashkaluar e harruar dhe trashëgiminë tonë autotoktone, që po sulmohen dhe po përvetësohen çdo ditë nga armiqët e shqiptarëve, ndërkohë që nuk po mbrohen nga ata që e kanë për detyrë dhe përgjegjësi të mbrojnë dhe të kultivojnë identitetin, kulturën, trashëgiminë dhe autoktoninë mija vjeçare të shqiptarëve në trojet e veta.

Shpreh edhe njëherë, falënderimet e mia më të përzemërta lexuesve për vlerësimet e tyre të vazhdueshme. Me këto parime shpresoj që – për derisa të më japë Zoti jetë e shëndet — edhe në Vitin e Ri të vazhdoj të frymëzojë miqë dhe dashamirë, por mbi të gjithë lexuesit e rregullt të cilët bujarisht dhe me fisnikëri ndjekin rregullisht shkrimet e mia modeste.

Në fillim të këtij shekulli mendonim se më në fund, me shembjen e komunizmit dhe me arritjen e pavarësisë së Kosovës – shekulli XXI do të ishte më në fund, “Shekulli i Shqiptarëve”. Gjithnjë presim më kot të shohim ndonjë shenjë të kësaj ëndërre. Prandaj dëshira ime e sinqert – ashtu si edhe në vitet e kaluara — edhe në prak të Vitit të Ri 2019, është sa vjetër aq edhe aktuale, e përmbledhur me një thënje të At Anton Harapit, duke dëshiruar që sidomos klasa aktuale politike të mbledh mendët dhe t’u tregojë shqiptarëve, jo vetëm shqiptarëve, por edhe “Miqëve dhe armiqve anembanë botës se shqiptarët janë të zotët t’a bëjnë dhe t’a mbajnë Shqipërinë të bashkuar, të fortë, madhështore dhe të denjë për Kastriotin, për stërgjyshërit tanë, për burrërinë dhe fisnikërinë shqiptare.” Çdo gjë tjetër, më pak se ky realizim i dëshirës time dhe të një pjese dërmuese të shqiptarëve vullnet-mirë kudo në botë, është e papranueshme!

Problemet dhe sfidat e shqiptarëve – të mbrendshme dhe të jashtme — nuk mund të zgjidhen me formula të të tjerëve, që mund t’u përshtaten interesave të tyre dhe miqëve të tyre, në kundërshtim me interesat kombëtare të shqiptarëve.

Urimet më të përzemërta të gjithëve për një vit të mbarë për fatet e KOMBIT, si dhe për ju dhe familjet tuaja.

Frank Shkreli