A po përpiqet presidenti rus të pushtojë të gjithë Ukrainën apo vetëm gjysmën e vendit? Revista franceze Le Point citon mendimet e ekspertëve që janë përpjekur të deshifrojnë “efektin përfundimtar të dëshiruar” të pushtimit rus.
Në fillim të raportit të tij, Le Point përmendi se qëllimi kryesor i presidentit rus Vladimir Putin që nga shpallja e luftës ndaj Ukrainës ishte i qartë: të siguronte përmbysjen e presidentit të zgjedhur në mënyrë demokratike Vladimir Zelensky.
Megjithatë, revista pyet: a përfaqëson pushtimi i gjithë këtij vendi, i cili ka qenë i pavarur që nga 24 gushti 1991, një qëllim lufte që arrin atë që ushtria ruse e quan “efekti përfundimtar i dëshiruar” i Kremlinit?
Kjo nuk është plotësisht e sigurt, sepse shumë oficerë dhe ekspertë në këtë çështje besojnë se plani rus, i cili po zhvillohet pak nga pak, nuk ka domosdoshmërisht qëllimin për të pushtuar të gjithë Ukrainën, e cila është më e madhe se Franca kontinentale, sipas Le Point.
Në vend të kësaj, ata besojnë se Moska mund të synojë vetëm bregun lindor të lumit Dnieper, i cili e ndan vendin në dy pjesë, nga jugu në veri, dhe se kryeqyteti Kiev, i cili shtrihet në të dy anët e lumit, mund të jetë gjithashtu një objektiv.
Këta ekspertë besojnë se, duke filluar nga jugu i vendit, forcat ruse po përpiqen të ngjiten përgjatë lumit Dnieper, në një përpjekje për të rrethuar 40,000 ushtarë ukrainas të vendosur në lindje të vendit.
Por a do të përpiqet atëherë Moska të pushtojë pjesën perëndimore të vendit? Ekspertët thonë se ka mundësi që kjo të ndodhë, por nuk ka gjasa.
Sipas revistës, një nga ekspertët beson se logjika ruse e sulmit të menjëhershëm është përqendruar në kapjen e urave në lumin Dnieper në mënyrë që t’u “ndërpritet tërheqja” forcave ukrainase me të cilat po përballen në lindje të vendit.
Le Point thekson, duke iu referuar ish-kreut të Drejtorisë së Përgjithshme Franceze për Sigurinë e Jashtme, ambasadorit Bernard Bayollet, i cili e njeh mirë aparatin e sigurisë së brendshme dhe të jashtme që rrethon Vladimir Putinin, se qëllimi i vërtetë i Putinit është i qartë dhe ai është “ri- krijimi i Perandorisë Sovjetike dhe sferat e saj të ndikimit”.
Prandaj, thotë Bayollet, “Nuk jam aspak i sigurt se ai do të dëshirojë ta kufizojë pushtimin e tij në pjesën lindore të Ukrainës. Mendoj se do të vendosë sipas rrethanave dhe do të marrë atë që mundet”.
Shantazhi bërthamor nuk është i ri
Ai shton se Putini është edhe më i inkurajuar nga dobësia e Evropës, si dhe dobësia e Shteteve të Bashkuara, veçanërisht pas largimit nga Iraku dhe Afganistani.
“Qëllimet e Vladimir Putin shkojnë përtej pushtimit të thjeshtë të territoreve. Ai është një pragmatist, qëllimi i tij përfundimtar në Ukrainë nuk duhet të dihet, sepse ne shohim forcat e tij që përparojnë, por vërejmë edhe një lloj ngurrimi për të marrë Kievin me forcë”, tha Bayollet.
Ai beson se Putin mendoi se Vladimir Zelensky do të ikte sapo të fillonte sulmi, siç bëri Ashraf Ghani në Kabul. Ai kërkon fillimisht të neutralizojë Ukrainën ushtarakisht dhe politikisht me forcë dhe më pas ta kthejë atë në një regjim kukull, siç është rasti në Bjellorusi.
Sa i përket Michel Foucher, një ekspert në gjeografinë politike, ai beson se Putini dëshiron Kievin, por se pjesa perëndimore e vendit, e cila nuk u aneksua nga sovjetikët deri në vitin 1945, nuk është e rëndësishme për të, sepse është një zonë që forcat ruse nuk mund ta marrin kontrollin.
Sa i përket shantazhit bërthamor, Le Point e sheh atë si lojë të Putinit, por ky nuk është lajm.
Gjatë krizës në Kanalin e Suezit, më 5 nëntor 1956, të njëjtat kërcënime u përdorën nga Marshalli rus Nikolai Bulganin, ish-kryeministri i Bashkimit Sovjetik.
Ai i shkroi sa vijon homologut të tij francez Guy Mollet:
“Në çfarë situate do të gjendej Franca nëse do të sulmohej nga një vend tjetër me mjete të tmerrshme të shkatërrimit modern?”.
Parisi e kuptoi këtë mesazh dhe të nesërmen, së bashku me Londrën, ndërpreu operacionet e tij në Egjipt. Por Putini nuk duhet të harrojë se ato ditë kanë kaluar dhe se gjërat kanë ndryshuar.
