Koronavirusi SARS-CoV-2, i cili shkakton COVID-19, mund të mos jetë kameleon si virusi i gripit, por edhe kur të nisë vaksinimi, kjo nuk do ta pengojë virusin të përhapet më tej apo edhe të bëhet më i ashpër, shkruajnë David Kennedy dhe Andrew Read në studimin e tyre të botuar në revistën shkencore Plos Biology
Sipas shkencëtarëve amerikanë, kjo është arsyeja pse ne duhet të tregohemi vigjilent gjatë gjithë kohës, pasi ligjet e Darvinit janë po aq të rëndësishme sa ligjet e Pasteur, për sa i përket sëmundjeve infektive.
Me fjalë të tjera, ndërsa bakteret bëhen më rezistent ndaj antibiotikëve, viruset mund të evoluojnë dhe të bëhen më rezistent ndaj vaksinave.
Sipas profesorëve të biologjisë David Kennedy dhe Andrew Reed të Universitetit Shtetëror të Pensilvanisë, ekziston një “mundësi” që evoluimi i koronavirusit të ri mund të minojë gradualisht efektivitetin e gjeneratës së parë të vaksinave.
“Siç ka ndodhur me sëmundje të tjera, të tilla si pneumonia, rezistenca ndaj infeksioneve virale mund të ulë efikasitetin e vaksinave.
“Duke mësuar nga përvoja e kaluar dhe duke zbatuar këtë njohuri në zhvillimin e vaksinave, ne mund të rrisim ndikimin pozitiv afatgjatë të vaksinave Covid-19”, tha Kennedy.
Ndër të tjera, të dy shkencëtarët sugjerojnë që mostrat nazofaringeale të marra nga vullnetarët gjatë testeve klinike të vaksinave të ndryshme duhet të analizohen për të përcaktuar ngarkesën e tyre virale në mënyrë që të zbulohet se si po evoluon transmetueshmëria e koronavirusit.
Studiuesit sugjerojnë gjithashtu që të dhënat gjenetike të marra përmes mostrave nazofaringeale duhet të përdoren për të zbuluar dhe monitoruar nëse virusi po evoluon në të vërtetë.
Për shembull, zbulimi i ndryshimeve gjenetike për shkak të mutacioneve midis gjenomeve të koronavirusit të njerëzve të vaksinuar, krahasuar me gjenomat e virusit të personave që nuk janë të vaksinuar por kanë përdorur vetëm placebo, do të bëjë të mundur krahasimin e nevojshëm që na duhet për të përcaktuar nëse virusi zhvillohet edhe nën presionin e vaksinave.
Studimi sugjeron gjithashtu që të analizohen mostrat e gjakut të marra gjatë testeve klinike të vaksinave për të përcaktuar nëse ka imunitet të tepërt tek personat e vaksinuar duke matur antitrupat dhe limfocitet T.
Sipas mjekut Reed, koronavirusi duhet të pësojë disa herë mutacion, në mënyrë që t’i mbijetojë sulmit që vjen nga sistemi imunitar i njeriut.
Në përgjithësi, studiuesit janë optimistë se koronavirusi i ri nuk do të bëhet rezistent ndaj vaksinave. As bakteret dhe as viruset nuk zhvillojnë rezistencë ndaj vaksinave aq lehtë në krahasim me ilaçet e tjera.
Për shembull, vaksina e lisë nuk e ka humbur kurrë efektivitetin e saj, as vaksina e fruthit dhe poliomelitit, pavarësisht përdorimit të tyre shumë vjeçar.
E kundërta ndodh me antibiotikët, të cilët humbasin shumë shpejt efikasitetin e tyre.
Pjesërisht, ndryshimi është se vaksinat zakonisht shkaktojnë një formë më të gjerë dhe më të larmishme të imunitetit ndërsa një antibiotik ka një objektiv më të ngushtë.
Vaksinat gjithashtu veprojnë para se patogjeni të shumëfishohet në trup, dhe në momentin që ne marrim antibiotikë ose ilaçe të tjera, bakteri ose virusi i synuar tashmë është riprodhuar në trupin tonë.
Ndonjëherë, viruset janë rezistentë ndaj vaksinave, por kjo nuk është diçka shumë e zakonshme.
Sipas Kennedy, deri më tani nuk ka asnjë provë, që vaksinat e para të testuara për koronavirus çojnë në rritjen e rezistencës së virusit, por situata duhet të monitorohet dhe, nëse do të jetë e nevojshme, prodhuesit e vaksinave duhet të ndryshojnë përbërjen e tyre.(abcnews)
