Në mesin e banorëve të Jugosllavisë, kishte një pretendim se Josip Broz Tito e ndaloi rreptësisht një këngë sepse ishte shumë dëshpëruese.
Bëhet fjalë për këngën “Pluća su mi bolna” të shkruar nga Dragisha Nedoviq në vitin 1950, kur ishte në gjendje shumë të rëndë për shkak të tuberkulozit.
“Më dhembin mushkëritë, nuk kam më shëndet, sepse ditët e mia të fundit janë shumë afër, do të jetoj sot, ndoshta nesër, e pastaj lamtumirë përgjithmonë, jeta ime. Nuk më vjen keq për jetën time të mjerë sepse nuk jam ndjerë kurrë i lumtur. Vetëm dhimbje dhe vuajtje, derdha lot të hidhur. Nuk kam qenë kurrë e lumtur në jetën time”, thuhet në tekst.
Kjo këngë është incizuar fillimisht nga Zaim Imamoviq, e më pas nga Velibor Spuzhiq Kvaka.
Tito dhe Komiteti Qendror dyshohet se kanë ndaluar shitjen e disqeve dhe interpretimin e kësaj kënge me shpjegimin se ajo i çon njerëzit në vetëvrasje. Në atë periudhë, në Jugosllavi u regjistrua një numër i shtuar i vetëvrasjeve.
Ndalimi zgjati për rreth 10 vjet, derisa Jovanka Broz e urdhëroi atë në një festë. Nada Mamula i ka kënduar asaj këtë këngë.
