Thomas Strakosha ka folur për gjithçka në një intervistë për prestigjozen greke SPORT24.
Strakosha tregoi edhe një herë dëshirën për të veshtur fanellën e kombëtares, edhe pse u rrit në Greqi.
Ndërkohë, ndër të tjera ai u shpreh mirënjohës Simone Inzgahit i cili i dha mundësinë të debutonte në Serie A.
Intervista e plotë:
“Kur u nisa për në Itali isha 16 vjeç. E kisha si synim të largohesha nga Greqia dhe të luaja jashtë, sepse gjërat kishin filluar të mos shkonin mirë. Sigurisht që nuk e mendoja se do të ndodhte kaq herët, por mendoj se ishte gjëja më e rëndësishme në karrierën time.
Me fjalë të tjera, largimi në një moshë kaq të re më ndihmoi të piqesha, të mësoja të përballoja vetë në mjedise që nuk i njihja, që nuk i kisha mësuar.
Vend i huaj, gjuhë e huaj, mentalitet i huaj. Për shkak të moshës ishte e vështirë, sepse ndryshon tërësisht planin që kishe deri atëherë.
Po mendoja se si do ta ndihmoja familjen time që të mos kishte më probleme, as financiarisht, as psikologjike. Kështu që qëllimi im ishte më i madh se vetë futbolli dhe kjo më motivoi dhe më shtyu të shkoja përpara dhe të mos mendoja për dështimin, shkruan abcnews.al.
Është gjithmonë në mendjen tënde, por kur ke një qëllim dhe jep gjithçka, të paktën thua se u përpoqa”, shtoi Shtrakosha.
Një dekadë në Itali
Ai shkoi në Itali para se të kishte mbushur moshën madhore dhe qëndroi për një dekadë. Dhjetë vite plot eksperienca dhe gëzime që vulosin katër trofetë që festoi me fanellën e Lazios (dhe dy të tjerë në U19).
Filloi si portieri i tretë dhe arriti të vendoset si portieri kryesor i skuadrës, duke bërë 208 paraqitje. 20 shtatori 2016 është një ditë që nuk do ta harrojë kurrë.
Është dita kur Simone Inzaghi i dha atij një fanellë titullari kundër Milanit. Dhe Thomas jo vetëm që shkëlqeu, por u largua nga fusha me çmimin si lojtari më i mirë i ndeshjes.
“Nuk do ta harroj kurrë debutimin tim në ndeshjen kundër Milanit. Simone Inzaghi më pëlqeu shumë dhe ishte ai që më bëri nga i treti në të dytin dhe më pas portierin kryesor.
Inzaghi është një trajner që ishte pak reagues në pjesën e parë dhe kjo është arsyeja pse e gjithë skuadra e donte atë. Ai ishte njeriu që hoqi stresin nga ekipi.
Domethënë ai dinte kur të bënte shaka, kur të ishte serioz dhe kjo e ndihmoi klubin të ecë përpara, të sillte gjithë këto rezultate, të merrte një trofe pothuajse çdo vit dhe të dilte në Evropë.
Kapitulli i Italisë u mbyll gushtin e kaluar pas 10 vitesh
Brentford ishte pikërisht ekipi që e donte, një ekip me vizion, që synon Europën.
“Ishte ëndrra ime të luaja në Premier League dhe kjo është arsyeja pse nuk mora ofertat e tjera që kisha në ligat e tjera. Mendoj se ishte mosha e duhur për të ardhur në Angli.
Unë fjalë për fjalë anulova çdo gjë tjetër vetëm për të ardhur në Premier League dhe mendova se Brentford ishte klubi i duhur për mua.
Doja patjetër të ndryshoja ligë dhe të vija në Angli, e kam ëndërruar që i vogël. Niveli këtu është rritur mjaft.
Brentford synon të shkojë në Evropë, ata janë një ekip që ka mjaft lojtarë të rinj.
Lojtarët, stafi dhe në përgjithësi i gjithë klubi kanë synimin për të shkuar në Evropë. Kjo është arsyeja pse unë mendoj se ne mund të arrijmë atje.
Kemi dëshmuar se me të “mëdhenjtë” nuk kemi frikë dhe mund të luajmë futbollin tonë. Atmosfera është shumë pozitive dhe nuk ka lojtarë që e vendosin mbi ekipin, shkruan abcnews.al.
Trajneri është i ri dhe ndonëse prej shumë vitesh nuk është në Premier League, ai ka dëshmuar se është një trajner në nivele të larta dhe ka ndërtuar një ekip në pesë vitet e fundit që ka mbajtur të gjithë grupin.
Shumica e lojtarëve kanë mbetur dhe kjo tregon se skuadra dëshiron të shkojë lart, prandaj në fund të fundit nuk po shesin lojtarë”.
Qëndrimi i tij në Brentford nuk pati një fillim ideal. Kjo për shkak se një dëmtim tetorin e kaluar gjatë stërvitjes e mbajti jashtë për katër muaj.
Në një farë mënyre, Thomas ka luajtur me fanellën e Brentfordit në dy ndeshje, ku e fundit ishte në FA Cup më 7 janar kundër West Hamit.
“Nuk ishte e lehtë për mua, e dija që do të humbisja kohë për t’u përshtatur, sepse i kam ardhur pothuajse në fund të përgatitjes dhe më është dashur të kontaktoj me shokët e rinj të skuadrës, t’i njoh.
Kur fillova të integrohesha, fati i keq donte që të lëndohesha. Kanë kaluar katër muaj, tani jemi në gjysmë të sezonit.
Ajo që kam ndërmend dhe synoj është të jem 100% mirë, të jem i shëndetshëm, në mënyrë që të tregoj atë që jam dhe të ndihmoj skuadrën.
Tani futbolli ka arritur në një nivel ku mënyra se si performon në fushë varet më shumë nga pjesa psikologjike.
E di që nuk jam ende vetvetja dhe prandaj vazhdoj të punoj. Tani jam në një ritëm. Ende jo 100%, por të paktën po stërvitem me ekipin.
Ajo që shoh nga skuadrat në Angli është se ka më pak presion në krahasim me Italinë ku isha unë.
Në Angli kur një lojtar duhet të qetësohet psikologjikisht i jepen disa ditë pushim, gjë që në Itali nuk kishte si ta bënte këtë. Atyre nuk u intereson si veproni në këtë pjesë dhe për fat të keq, shumë vende janë ende prapa.
Përkundrazi, në Angli e kanë prioritet gjendjen psikologjike të sportistit, ndaj e kombinuar me stërvitjen e mirë, por edhe ambienti ku jetoni ndikon në qetësinë tuaj shpirtërore”.
“Do të doja të kthehesha në Greqi, por sa më vonë të jetë e mundur dhe të mbyllja karrierën atje.
“Jam rritur në Nea Smyrni, është ekipi që babai im ka bërë shumë mirë, ndaj kam dashuri dhe respekt për ekipin. Të gjitha skuadrat e tjera janë shumë të mira.
“Futbolli grek ka arritur në një pikë që nuk mund të shkojë më tej, do të ndryshojë për mirë tani.
Kombëtarja shqiptare mund të përsërisë atë që bëri në vitin 2015
Mbrëmjen e 11 tetorit 2015, kombëtarja shqiptare hyri në histori pasi mposhti Armeninë 3-0 në finalen e eliminatoreve të Euro 2016 dhe siguroi për herë të parë kualifikimin në finalet e një kompeticioni të madh.
Me Silvinhon në pankinë Thomas është i bindur se Shqipëria mund të përsërisë atë që bëri në 2015.
“E dua, e vlerësoj dhe e respektoj Greqinë, por unë dhe prindërit e mi jemi nga Shqipëria dhe mendoj se është më e përshtatshme të luaj për kombëtaren shqiptare.
“Mendoj se në vitin 2024 mund ta bëjmë sërish, sepse brezi i ri që del ka shumë talente, lojtarë shumë të mirë dhe një mentalitet më të mirë. Ka shumë futbollistë që luajnë jashtë vendit.
Polonia konsiderohet si favoritja e grupit, por ne duhet të jemi patjetër skuadra e dytë që do të kalojmë.
A është Thomas Strakosha më i mirë se Foto Strakosha?
“Nuk do të jem kurrë më mirë se babai im. Babai im nën shtyllat e portës ishte shumë i mirë. Ajo që e kam shumë zili tek ai është personaliteti që nxori në fushë. /G.D abcnews.al/
