Historitë që dolën pas tërmeteve të 6 shkurtit janë tema të ditës. I mbijetuari nga tërmeti Halil Karakuş, me banim në qytet, foli për luftën e tij për jetën në 3 vite.
Pas fatkeqësisë, në të cilën humbën më shumë se 49 mijë jetë, mbetën historitë e familjeve të përlotura dhe qytetarëve të kapur pas jetës.
Një prej tyre ishte Halil Karakuş, 78 vjeç, i cili jetonte në Gaziantep, i cili u godit nga tërmeti.
Karakuş është një person që ka arritur të mbijetojë në epidemi dhe fatkeqësi në 3 vjet.
Karakuş dhe gruaja e tij, të cilët jetonin në rrethin İslahiye, u shtruan në spital kur gjendja e tyre u përkeqësua pas prekjes nga koronavirusi, rreth 2 vjet e gjysmë më parë.
Karakuş, i cili humbi bashkëshorten për shkak të epidemisë, vazhdoi të trajtohej në reanimacionin e një spitali privat.
Në spitalin ku po trajtohej ka ndodhur një shpërthim.
Karakuş mbeti i plagosur nga shpërthimi që ndodhi në reanimacionin e spitalit më 19 dhjetor 2020, ku humbën jetën 11 persona.
Karakuş, i cili u transferua në një spital tjetër, e rifitoi shëndetin pas rreth 70 ditësh trajtim.
Së fundi, Karakuş, i cili u kap në shtëpi nga tërmeti i parë i ndodhur më 6 shkurt, iu rikthye sërish jetës duke u hedhur me të afërmit e tij nga kati i dytë i shtëpisë së shkatërruar.
Halil Karakuş tha se zjarri i parë ka rënë në spitalin ku po trajtohej për koronavirus në vitin 2020.
Duke shpjeguar se u zgjua nga të bërtiturat në njësinë e kujdesit intensiv, Karakuş rrëfen:
Kishte tym të fortë, më pas shpërtheu një tub. Unë isha vazhdimisht duke u lutur. Isha me vetëdija të plotë. Më ra të fikët kur dola. Më pas më çuan në një spital tjetër. Hapa sytë dhe më priste një infermiere. Ajo ishte mirënjohëse kur pa që i hapa sytë.
Duke thënë se gjithmonë e falënderonte Allahun që i mbijetoi shpërthimit, Karakuş tha se ditën e tërmetit u zgjua për të ngrënë syfyr dhe për të agjëruar.
Duke vënë në dukje se kishte në plan të shkonte në xhami për namaz pasi të kishte ngrënë syfyrin, Karakuş vazhdoi fjalët e tij si më poshtë:
Unë shkoj në xhami çdo mëngjes për falje. Sa u ngrita, toka filloi të dridhej. Fillova të lutem. Bëra nijetin për agjërim. Donim të dilnim nga shtëpia, por pamë që shkallët ishin shembur. Zoti na ruajti! Ishim 18 veta, me nipër e mbesa. Djali im i vogël hodhi poshtë dy krevate. Pastaj djali i madh u hodh poshtë dhe i rregulloi. Të gjithë u hodhëm atje. Ne i hodhëm fëmijët e vogjël si një top në krahët e djalit tim.
Karakuş rrëfeu se ai dhe njëra nga nuset e tij u plagosën, pasi nuk arritën të hidheshin drejt në krevat.
Karakuş, i cili deklaroi se nuk hoqi dorë nga mirënjohja pavarësisht vështirësive që kaloi:
Kemi pasur 4 banesa dhe 5 dyqane, janë prishur. Fatmirësisht nuk patëm viktima. Zoti na ruajti. Mund të kishim thyer këmbën, të kishim goditur kokën dhe të kishim hemorragji në tru, fatmirësisht asnjërit prej nesh nuk i ka ndodhur asgjë serioze. Allahu na dhëntë edhe Ramazanin. Unë kam agjëruar deri në këtë moshë, nuk më kanë munguar lutjet që nga mosha 7-vjeçare, falë Zotit, faleminderit Zotit./EnSonHaber/tetova.com
