Një histori t r a gj i k e raportohet nga mediat italiane. Familja Moçka nga Fieri, e cila prej vitesh jetonte dhe punonte në Itali, u shua t r a gj i k i sh t në pak kohë nga COVID-19.
Elia Moçka, 43 vjeç jetonte prej vitesh në Leçe, në kryeqytetin e Salentos. Aty ai kishte gjetur mikpritjen, dhe punën pas largimit nga Shqipëria me familjen e tij.
Si fillimi 43-vjeçari nisi një biznes të vogël, me një kamionin të vendosur pranë ish-konservatorit Tito Schipa, përgatiste saunduiç dhe më vonë u bë një pikë referimi për shumë njerëz.
Teksa gjerat po shkonin shumë mirë, ai bashkë me familjen u prekën nga virusi.
Edhe pse kishte një trup madhështor, i gjatë dhe plot shëndet, virusi hyri pa mëshirë në trupin e tij dhe mbizotëroi pas disa ditësh luftimesh. Teksa luftonte me vdekjen, prindërit e tij, ndërruan jetë.
Fati rezervoi të njëjtin histori edhe për pronarin e kamionit të ushqimit në rrugë. Moçka kishte mbërritur në Itali në fund të viteve 90 me prindërit dhe vëllezërit me të cilët drejtoi këtë biznes të vogël. Një nga shumë familjet që ikën nga uria dhe varfëria, që në ato vite, mbërtheu tokën e Shqiponjave. Dhe në Leçe Mocka kishte gjetur shtëpinë e tij të dytë. Ai kishte krijuar një familje, u martua dhe u bë baba.
Një njeri i veçantë dhe me shumë prirje për biznes me doza humori ai e quante veten”mbreti i sanduiçit”. Kështu i pëlqente me ironi të përcaktonte veten me shumë shkrime në bluzat e tij të punës, gjithmonë me krenari tregonte në bisedat e tij të natës sakrificat e shumta që duhej të bënte për të pasur dy kamionët dhe për t’u dhënë punonjësve të tij një pagë të rregullt.
Vetëm disa muaj më parë ai u kishte besuar klientëve të tij më besnikë se së shpejti do të përmbushte ëndrrën e jetës së tij: një autobus dy katësh anglez, “i madh dhe i bukur”, tha ai, për ushqimin e ri super të shpejtë në rrugë. Moçka e kishte imagjinuar kaq shumë herë. Dhe ai numëroi ditët. Para se familja e tij të goditej nga virusi: prindërit e tij dhe më pas ai.
I shtruar në spital që nga mesi i marsit në Hyjneshën e Leçes, gjendja e tij u shfaq menjëherë shumë e rëndë. Dhe ai ishte intubuar në njësinë e kujdesit intensiv. Për rreth një javë luftoi me të gjitha forcat e tij. Në mediat sociale, pasuan mesazhet e mbështetjes dhe guximit nga miqtë dhe klientët.
Tani një qytet i tërë po vajton për vdekjen e një personi të mirë dhe gjithmonë bujar.
