Nga Peter Beaumont, The Guardian
Ukraina ka rënë dakord me një propozim të SHBA-së për një armëpushim 30-ditor në luftën e saj kundër pushtimit të Rusisë, duke e përqendruar vëmendjen te ajo që Moska mund ose nuk mund të pranojë, si dhe te çfarë presioni mund t’i ushtrohet Vladimir Putinit nga administrata e Trumpit.
Ndërsa gjatë viteve të fundit është bërë shpesh pyetja se çfarë ndikimi mund të ketë Putini mbi Trumpin, pyetja në këtë rast është se çfarë ndikimi mund të ketë Trumpi për të bindur Putinin.
Të mërkurën, sekretari amerikan i shtetit, Marco Rubio, tha se SHBA-ja priste të kishte kontakte me Rusinë më vonë gjatë ditës, duke sugjeruar se Uashingtoni shpresonte për një “përgjigje pozitive”.
Nga ana e saj, Moska ka thënë se ka nevojë të informohet nga Uashingtoni përpara se të përgjigjet, ndërsa sekretari i shtypit i Kremlinit, Dmitry Peskov, paralajmëroi median të mos “nxitohej”, duke sugjeruar se Putini dhe Trumpi mund të flisnin personalisht.
Të mërkurën, ishte e qartë se, pavarësisht optimizmit të Rubios, Putini synonte të siguronte përfitimin maksimal nga bisedimet për një armëpushim, qoftë edhe të përkohshëm dhe të shkurtër.
“Është e vështirë për Putinin të pranojë këtë në formën e tij aktuale,” tha një burim i lartë i Kremlinit për Reuters, duke shtuar: “Putini ka një pozicion të fortë sepse Rusia po përparon.”
“Kështu që po, ne jemi pro një armëpushimi me të dyja duart, por na duhen të paktën garanci strukturore dhe të paktën nga Shtetet e Bashkuara,” tha burimi.
Realiteti është se, pavarësisht humbjeve të mëdha në luftime, dëmtimit të ekonomisë dhe izolimit diplomatik, Rusia beson se po fiton luftën.
Ajo e sheh një armëpushim si një përfitim për Ukrainën, edhe pse ushtria ruse vazhdon të bëjë përparim të ngadaltë me një kosto të lartë, dhe beson se ky qëndrim duhet të reflektohet në negociata.
Me Rubion që pranoi se lëshimet territoriale tashmë ishin diskutuar në bisedimet me delegacionin ukrainas në Xhedah këtë javë, ajo që Trump mund t’i ofrojë Putinit duket më shumë në formën e “të mirave” sesa të “drurit”, disa prej të cilave do të ishin të vështira për Ukrainën t’i pranonte.
Sanksionet dhe tarifat më të gjera të SHBA-së kundër Rusisë, të cilat Trump tha se po i konsideronte ditët e fundit, për ta bindur Moskën të pranojë armëpushimin dhe negociatat, ka gjasa që të mos kenë ndonjë ndikim të madh.
Siç tha Alexander Kolyandr nga Qendra për Analizën e Politikave Evropiane: “Eksportet ruse drejt SHBA-së ranë me më shumë se 80% vitin e kaluar, krahasuar me periudhën para luftës, në rreth 3 miliardë dollarë, niveli më i ulët që nga viti 1992. Sanksionet e vetme bankare dëmtuese që SHBA-ja mund të vendosë shpejt do të ishin heqja e një përjashtimi nga masat ekzistuese, i cili lejon disa banka ruse të marrin pagesa për eksportet e energjisë.”
Alternativa është ajo që Trump mund t’i japë Putinit.
Marrëdhëniet e administratës amerikane me Moskën tashmë kanë thyer një tabu nga epoka e Bidenit, dobësimin e unanimitetit të gjerë SHBA-BE se Rusia duhet të mbetet e izoluar diplomatikisht.
Megjithatë, është sfera ekonomike ajo ku Rusia mbetet më e cenueshme. Ndërsa kostoja e luftës dhe sanksionet ndërkombëtare nuk e kanë rrënuar ekonominë ashtu siç disa kishin parashikuar, normat e larta të interesit dhe rritja e ulët ekonomike po e dëmtojnë gradualisht Rusinë.
Si një stimul, SHBA-ja mund të ofrojë heqjen e sanksioneve të saj bankare dhe ndalimin e aksesit në teknologjinë perëndimore, duke pasur parasysh se shumë sanksione joamerikane ka të ngjarë të mbeten në fuqi nga vendet aleate të Ukrainës.
Përtej kësaj, çështjet bëhen më të ndërlikuara. Kërkesat afatgjata të Putinit nuk kanë ndryshuar: çmilitarizimi i Ukrainës, një angazhim që Ukraina nuk do të anëtarësohet në NATO në të ardhmen, dhe dëshira e tij për të mbajtur territoret e aneksuara, veçanërisht gadishullin e Krimesë.
Asnjëra nga këto kërkesa nuk ka gjasa të pranohet nga aleatët europianë të Ukrainës.
Presioni i njëanshëm i Trumpit mbi Ukrainën, përfshirë takimin e fundit me presidentin ukrainas, Volodymyr Zelenski, në Shtëpinë e Bardhë, mund ta ketë bindur Putinin për dobësinë relative të ndikimit të Trumpit ndaj Rusisë.
Siç shkroi me parashikim John Lough, një bashkëpunëtor në Chatham House, vitin e kaluar: “Trumpi ka gjasa të zbulojë se Putini beson se tani ka epërsinë në marrëdhëniet me SHBA-në, për shkak të ndjesisë së tij se Perëndimi ka humbur dominimin në çështjet globale.”
E gjithë kjo lë vetëm një levë domethënëse: rritjen e mbështetjes ushtarake të SHBA-së për Ukrainën.
Por është e qartë për të gjithë, veçanërisht pas pezullimit të përkohshëm të ndihmës për Kievin, se kjo ka të ngjarë të jetë qasja më pak e preferuar e Trumpit.
@tetovanews
@tn.lajmelokale
