Sot na erdh nje telefonate nga Shkupi, na thane se jemi rruges per tek ju, e lam te takohemi ne Prishtine.
U takuam dhe na dergoj ne Fushe Kosove tek banesa e tij, ishte krejt e re dhe mbi 100metra katrore.
Me lote ne sy me tha:
“Halil, kjo banese eshte e jotja edhe ti e din se kujt ja dhuron, i kam 50 vjet por kurr nuk kam qene me i lumtur se sa sot qe te takova dhe ti dhashe keto çelesa, jam martuar, me kane lindur femije por si sot nuk jam gezuar asnjeher, e falenderoj Zotin qe ma solli kete dite qe ta dhuroj nje banese per nevojtare”
Derisa te kemi njerez humanitar si ky vella sot edhe Meshira e Zotit ska per te humbur kurrë.
Zoti e shperblefte me gjithe familjen e tij.
Halil Kastrati
