Nga Muharem Memedi
Një letër, Ali Ahmetit, kryetarit partisë politike? Bashkimit Demokratik pêr Integrim.
Kaluan 18 vite nga 2001 dhe po kalojmë në vitin e 19 – të me gjasa do të bëhen dhe 20, 25 edhe 50, e Gënjeshtra yte dhe e piunave pas tej nuk do të mbaroj, pa kufi është. Fjalet tuaja për statusin e dëshmorëve veteranëve dhe invalideve të luftës kur do te realizohen!?
A thua vallë të janë shterrur lotët e krokodilit siç thot populli “a ke pik uji n’sy” dhe unë po të pyes personalisht, – me cfar fytyre don t’i dalish nenës, babait tim para kur dihet se asgjë nuk ke bërë për dëshmorët e 2001.
Të drejtohem direkt ty sepse shumë nëna dhe baballarë kanë humb besimin në ty sepse ti u ngrite në pozitë të lart nga gjaku i djemve dhe vajzave të tyre, të vllezërve tonë.
I harove sikur të ishin një leck e hedhurr në rrugë. Turpi yt është i pa peshuar, nga se devijuesi nuk njeh as moral as karakter po as sinqeritet.
Devijimi është cilesi e jotja ore i pa shpirt!
Ku e ke Rafizin, Fazliun e Gzimin?!
Po Nazmiun, Sokolin e Malen.
Harunin, Ilirin Strugen nën dhe i ke.
Ata te dëgjojne sa renkimet kanë për pasojat që po i perjetojmë ne mbi dhe Aq sa janë përmalluar e gëzuar që ata takuan dëshmoret po dhe ju tregojn për të bëmat e tuaja.
Vaji i tyre edhe të vdekur nuk ndalet nga se jeten që dhanë nuk e dhanë për luksin tuaj por për një jetë dhe gezim të pasardhsëve..
Ti je turpi ty je nëncmimi! Ti je e keqja e të gjithëve. Këto cilësi edhe faraoni i kishte saqë një ditë u pêrmbis në ujë dhe ate e kerkuan dhe po e kerkojnë ende si nje mumje po ty kush do të kerkon!?
Kjo është një fillim i shkrimeve të mia.
Shihemi dhe ndëgjohemi “bac” që sen s’ke kry deri sa nuk pranove nga un as një takim, unë vëllau i dëshmorit.
